Bill Withers, de man die in de jaren 70 de hitparades domineerde met songs als “Ain’t No Sunshine”, “Use Me” en “Lovely Day” is niet meer. Nee, niet het vermetele virus kreeg hem eronder, maar hartproblemen.
William Harrison Withers Jr. was nochtans niet voor een leven in de schijnwerpers geboren, daar in West-Virginia. Als jongste van zes kinderen, en ook nog eens stotteraar, was opgroeien geen gemakkelijke taak. Op zijn achttiende ging hij het leger in, waar hij als mechanieker zijn nut bewees. Toen hij in 1965 het leger verliet, wist hij een ding: hij zou muzikant worden!
In Los Angeles werd hij na enkele jaren aanmodderen opgepikt door Sussex Records en mocht hij een album opnemen met niemand minder dan Booker T Jones als producer. Just As I Am werd een voltreffer: de singles “Ain’t No Sunshine” en “Grandma’s Hands” werden reuzehits, zodat de aimabele Withers zijn dagjob vaarwel kon zeggen. In 1972 volgde het album Still Bill met kleppers als “Lean On Me” en “Use Me”. Hij was ook niet te beroerd om zijn singer-songwriter talent uit te lenen aan andere artiesten (zoals Gladys Knight) en hij tourde in Zaïre met James Brown, Etta James en BB King – net voor het Rumble In The Jungle gevecht tussen George Foreman en Muhammad Ali.
Toen Sussex Records werd overgenomen door Columbia Records verwaterde zijn carrière echter. Withers gaf niet echt om uiterlijke schijn en sterrendom, én ging ook niet mee in de strategie van de platenmaatschappij, hij noemde hen zelfs “blaxperts”. Tussen 1977 en 1985 kwamen er nog wel platen uit, maar meestal waren dat samenwerkingen met andere artiesten. Na een tijdje stopte de man ook met optreden om zich te concentreren op een normaler leven, samen met zijn vrouw en zijn twee kinderen. Zingen (althans in het publiek) deed hij nog nauwelijks.
Gelukkig zijn er nog de nummers die op Just As I Am en Still Bill staan. Bijna vijf decennia later blijven die beklijven, en dan vooral door die fantastisch warme soulstem van Bill Withers. Er is ondertussen bijna geen enkele soul- of muziekliefhebber meer te bespeuren die “Ain’t No Sunshine” niet kent. Dat Bill Withers nog best hip is, bewees José James, die in 2018 een album vol Withers-songs uitbracht. En nee, niemand zingt als Bill Withers, maar James komt toch verdomd dicht in de buurt. Hij weet probleemloos de essentie van een Bill Withers-song te vatten: soulvol, stijlvol en eerlijk, en met passie gezongen. Zonder veel uiterlijk vertoon. Zoals Bill Withers zelf ook was: een zachte, rustige man, die een ongelooflijk talent had.
In 2009 maakte de BBC een pakkende documentaire over de man, met de toepasselijke titel Still Bill. Verplichte kijkvoer in deze tijden van lockdown: geniet van de eenvoud van deze soulgigant. Het ga je goed, Bill!
