Kortfilm is de filmvorm waarmee cineasten hun eerste stappen zetten in de filmwereld. Het Breedbeeld Kortfilmfestival dat van 8 tot en met 10 november loopt in DeStudio in Antwerpen, wil bij de uitstek de plaats zijn waar deze kunstvorm de aandacht krijgt die ze verdient. Enola brengt dagelijks verslag uit vanop het festival via deze blog.
Vrijdag 8 november
Werra (Tobias De Win)
Een Japanse haiku vertalen naar het filmmedium door gebruik te maken van een zeer expressieve en bijzondere vorm van animatie, dat was de uitdaging die de jonge cineast Tobias De Win (die studeerde aan de Luca School of Arts) zichzelf stelde met Werra. Het uitstekende resultaat van die zoektocht wordt in wereldpremière getoond tijdens het eerste competitieluik van het festival op vrijdagavond.
De Nacht van de Jeugdzonde
Het Breedbeeld Kortfilmfestival staat in het teken van niet-professionele filmmakers die hun eerste kortfilmprojecten draaien. Op Vrijdagavond nodigde het festival een hele reeks gevestigde namen uit de Vlaamse filmwereld uit en vroeg hen om hun allereerste korte werk (vaak een afstudeerproject) mee te brengen en terug te blikken. Onder de kundige leiding van presentator Jan Verheyen (die zelf zijn eerste zeven minuten durende A Helping Hand vanonder het stof haalde) passeerde een indrukwekkende reeks namen de revue: Frank Van Passel (wiens dochter Laura haar eerste kortfilm toonde in het competitieluik diezelfde avond) zag voor het eerst in dertig jaar – met dank aan Cinematek – zijn De Geur van Regen terug, Michaël Roskam liet zien dat een aantal elementen uit Rundskop ook al aanwezig waren in zijn kortfilmdebuut, Pieter Van Hees bracht zijn heerlijk hilarische Black XXX-mas mee, Erik Van Looy wou ook al thrillers maken toen hij Yuppies draaide en in 50cc van Felix Van Groeningen speelde zowaar een piepjonge Trixie Whitley, naast een al even jonge Titus De Voogdt.
Verheyen praatte nadien met de gasten over hun traject en carrière en de avond bood het publiek daarmee niet alleen een unieke kans om zelden gezien werk van bekende filmmakers te aanschouwen, maar ook een boeiend inzicht in de manier waarop die hun parcours binnen de Vlaamse (en internationale) filmwereld hebben uitgebouwd.
Zaterdag 9 november
Ascending Double Helix (Vito A. Rowlands)
Vito A. Rowlands’ gedurfde en uitdagende twee minuten durende kortfilm kleurt het tweede competitieluik van het festival. Het werk van Maya Deren (vooral dan Ritual in Transfigured Time) komt voor de geest bij het bekijken van deze studie in beweging en tijd, die meteen een van de eerste hoogtepunten van het festival vormt.
Looking for a Home (Johannes Broux)
Johannes Broux sloot zichzelf op in een kamer met een aquarium vol slakken, een camera en een verhaal. Met eindeloos veel geduld slaagde hij er in om uit die combinatie een kortfilm te puren die op charmante wijze de zoektocht verhaalt die een naakslak onderneemt in een poging om een huis te vinden. Microcosmos loert vaak om de hoek, maar de ontwapenende humor en de geïnspireerde cameravoering zorgen ervoor dat Looking for a Home zeker op eigen benen kan staan.
Carrier (Marijn Grieten)
De jonge cineast Marijn Grieten studeerde aan de Luca School of Arts op de Campus C-Mine in Genk en draaide daar als afstudeerproject deze innemende korte animatiefilm over een robot die in een landschap dat door de natuur werd herwonnen een vracht moet afleveren. Langzamerhand ziet hij in dat er meer is in het bestaan dan het slaafs volgen van een blijkbaar zinloze opdracht en knoopt hij relaties aan met het hem omgevende dierlijke leven. Carrier is zeker schatplichtig aan Wall-E, The Iron Giant en het werk van Hayao Miyazaki, maar vindt een eigen stem en biedt een poëtische (kort)filmervaring.
Rondetafel
Aangezien Breedbeeld ook een sterke verbindende rol wil spelen, nodigde de organisatie verschillende belangrijke spelers uit het Vlaamse en Antwerpse filmveld uit om in debat te treden omtrent de status van het filmlandschap in Antwerpen. Dat leverde een geanimeerd en vruchtbaar gesprek op dat verschillende organisaties op een nieuwe manier met elkaar in contact bracht.
Zondag 10 november
Provence (Kato De Boeck)
Kato De Boeck begon het concept van Provence uit te werken na de eerste les van haar master in de filmstudies aan het RITC, toen een docent aan iedereen vroeg om een persoonlijk verhaal te vertellen. De film vertelt over een kleine kindercrisis in het leven van Camille en haar oudere broer Tuur tijdens een vakantie in de Franse Provence. Tuur komt immers wel heel erg goed overeen met een vakantievriendinnetje en Camille voelt zich in de steek gelaten. De Boeck observeert op subtiele wijze de wereld vd prille adolescentie en heeft een goed oog voor beweging en licht. Een verrassend rijp werkstuk dat veel belofte in houdt voor de toekomst van de cineaste.
Heen en Weer (Lisa Foster)
Dans en beweging vertalen naar film, dat was het idee waarmee Lisa Foster begon aan Heen en Weer. Haar achtergrond als illustrator komt duidelijk naar boven in de tekeningen met impressionistische inslag – hele even komt An American in Paris voor de geest – die de lichamelijkheid van een dans tussen koppels proberen te vatten.
Palmares
Op zondagavond werden de competitieprijzen uitgereikt. De prijs van de filmkritiek ging naar Looking for a Home, terwijl het publiek In het Paradijs bekroonde. De jury reikte prijzen uit in vier categorieën: de prijs voor de beste film van een filmmaker zonder filmopleiding ging naar Frank & Chris van Rosalien Helsen. Beste animatie was voor Heen en Weer van Lisa Foster, beste fictiefilm werd Euphoria van het collectief ‘Black speaks Back’ en Mother’s van Hippolyte Leibovici won de prijs voor de beste documentaire.