De talige wereld heeft de laatste weken de mond vol van standaardtaal of tussentaal, moedertaal of thuistaal, en spreekt meer dan ze luistert. Mocht ze toch even introspectie overwegen, dat ze dan te rade gaat bij Spinvis. Ergens in een hoekje van de taal, ver van alle drukte verwijderd, slaagt Erik De Jong er ondertussen al anderhalf decennium in om het Nederlands in zijn meest ultieme vorm te beleven.
Soms gebeurt dat, naar ons gevoel, wat tegen wil en dank, want Spinvis wil meer dan een poëziebundel met noten zijn. “’Trein, Vuur, Dageraad”’ is daar het hoogtepunt van. Het mag van ons het Wilhelmus van een utopisch Nederland worden, maar is qua compositorische ambitie tegelijk de “’Paranoid Android”’ van de lage landen, de “’Bohemian Rhapsody”’ van boven de Moerdijk.
Laag boven laag worden de inclusie, warmte en menselijkheid die ons ook kunnen kenmerken vorm gegeven in een beeldentaal waar menig aspirant-poeet wat ledematen veil voor zal hebben.
Maak van dat geüpdatete Wilhelmus maar meteen een nieuw Europees volkslied, voor een continentale droom zonder schimmige akkoorden met iele mensenhandelaars of schietgrage pseudo-democratieën. Uiteraard in het Nederlands. Wat een taal.
Om afscheid te nemen van 2017 presenteert in december elke dag één enolamedewerker zijn of haar song van het jaar. De volledige lijst beluistert u hieronder.
