COLUMN :: Linkeroor #2 :: Synesthesie en muziek

Peter Wullen teistert maandelijks uw oor met experimenteel luistervoer

Deconstructie van de muzikale realiteit kan op velerlei manieren. Van de zinderende noise van de Franse muzikant Franck Vigroux tot de statische soundtracks van het Zweeds/Amerikaanse duo From the Mouth of the Sun. Staren naar kabbelend water. Kijken in vuur. De perfecte muzikale synesthesie.

WATER – From the Mouth of the Sun is het nieuwe project van de Zweed Dag Rosenqvist (beter bekend als Jasper TX) en de Amerikaanse componist Aaron Martin. Multi-instrumentalist Martin verwierf wat faam met zijn soloalbums en als soundtrackcomponist, onder meer voor films van de Amerikaanse cultregisseur Carter Gunn. Rosenqvist bracht als Jasper TX enkele door insiders zeer gesmaakte albums uit op obscure labels. Woven tide werd vernoemd naar het gelijknamige nummer op Rosenqvist’s soloalbum The Black Sun Transmissions, waarop het duo voor het eerst samenwerkte. Woven tide heeft zijn titel niet gestolen. Het album staat vol craquelé elektronica met sobere klassieke interventies op piano en cello van Martin. Onze favoriete nummers zijn het 11 minuten durende ’A season in waters’ met zijn trage maar effectieve climax en ’Sitting in a roofless room’ met zijn subtiele pianotoetsen.

VUUR – Soms ben je zo onder de indruk van een album dat je je afvraagt waar het zo plots vandaan komt. Het kan toch niet uit de hemel vallen, of wel? Dat was het geval met We (nous autres) van de Franse noisemuzikant Franck Vigroux. Achteraf blijkt dat hij al meer dan tien jaar actief is in de Franse experimentele underground. We (nous autres) is overigens een uitstekend album. De titels van de meestal korte en enkele langere tracks spreken boekdelen: ’Ashes II’, ’Ashes IV’, ’Fire’ en het 14 minuten durende sublieme ’Crash’. Stemmen duiken op en sterven weg. Vigroux wisselt luid af met sinistere stiltes. ’Traits’ kon ons het meest bekoren met zijn verknipte beats en gekortwiekte ritmes. Dit is een album dat zich in je brein brandt. De intensiteit van We (nous autres) verschroeit je pijnappelklier. En toch wil je het album opnieuw en opnieuw en opnieuw horen. Vigroux is de laatste strohalm van de Franse experimentele muziek.

AARDE – De Duitse percussionist Sven Kacirek bracht vorig jaar het sublieme The Kenya Sessions uit. Het album was een muzikaal reisverslag van zijn bezoek aan de binnenlanden van Kenia. Kacirek nam muziek op van plaatselijke sterren in de meest afgelegen dorpen. In zijn Duitse studio voegde hij vervolgens wat subtiele instrumentatie toe aan de originele opnames. The Kenya Sessions was een album dat ons hart stal. Kacirek behandelde de tapes met enorm veel respect voor de lokale muzikanten. We keken dan ook reikhalzend uit naar een vervolg. Op zijn nieuwe album Scarlet Pitch Dreams wordt elk instrument bespeeld door Kacirek zelf. Geen Keniaanse muzikanten meer, al hoor je onderhuids wel de subtiele invloed van Afrikaanse ritmes. Kacirek is een inventieve en originele percussionist. Scarlet Pitch Dreams verveelt geen moment, maar we misten toch de originele inbreng van de Afrikaanse muzikanten.

AARDE – De Italiaanse componist Andrea Belfi is een vreemde eend in de bijt. Tijdens optredens zie je hem alleen zitten achter een imposante drumkit terwijl hij een boel verschillende geluiden produceert, een orkest waardig. Hij vond een manier uit om tegelijkertijd samplers en percussie te bespelen. Zijn nieuwe album draagt de Duitse titel Wege en werd zeer goed ontvangen door het handjevol muziekrecensenten dat zich bezighoudt met experimentele muziek. Experimenteel? Ok! Maar dit is ook een heel mooi album in vier aparte stukken met een aardige ritmische flow dat het verdient om te worden gehoord door meer dan slechts enkele insiders. We vonden de twee laatste stukken ’Wege C’ en ’Wege D’ zelfs zeer genietbaar en voldoende verslavend om keer op keer te beluisteren.

LUCHT – Marcus Fischer is tot nu toe niet erg bekend als muzikant maar zijn album Collected Dust bezit een patina dat je zelden vindt in dit genre en dat je onmiddellijk in de ban houdt. Dit is overwegend rustige muziek in de trant van Brian Eno, Christian Fennesz, Stephan Mathieu, Taylor Deupree of zelfs The Caretaker. Fischer gaat soms zeer minimalistisch te werk. Sommige nummers klinken als de soundtrack van stof dat op oude meubels dwarrelt. Collected Dust staat vol zachte, bewerkte sounds met een korrelige white noise achtergrond. Op het subtiele nummer ’Sixteen Shapes’ schildert hij op een buitengewone manier met geluid.

  • Woven Tide van From The Mouth of the Sun is uit op Exprimedia, http://www.experimedia.net/
  • We (nous autres) van Franck Vigroux is uit op D’Autres Cordes, http://records.dautrescordes.com/
  • Scarlet Pitch Dreams van Sven Kacirek is uit op Pingipung, http://www.pingipung.de/
  • Wege van Andrea Belfi is uit op Room40, http://room40.org/
  • Collected Dust van Marcus Fischer is uit op Tench Rec, http://www.tenchrec.com/

recent

Salem

De 'mean streets' van Marseille vormden al eerder het...

Stake :: ”Ik zie ons nog wel doorgaan tot we baarden hebben als ZZ Top”

We hebben het met de manager gecheckt: bedoelde hij...

Roncha :: Fleecedekentje Thuglife

Berichtje aan alle rappers van België: goed bezig. Onze...

The Gentlemen – Seizoen 1

De serie The Gentlemen was een paar jaar geleden...

Louise van den Heuvel :: Sonic Hug

Op Sonic Hug neemt Louise van den Heuvel de...

verwant

COLUMN :: Linkeroor #3 :: Monument voor Fukushima

Peter Wullen teistert maandelijks uw oor met experimenteel luistervoer Internet...

COLUMN :: Linkeroor #1 :: Ruis en toccata’s

Peter Wullen teistert maandelijks uw oor met experimenteel luistervoer De...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in