AB, Brussel, 5 mei 2009
Ook vuile meisjes worden groot! Op de talrijke kostuumaanpassingen
na stonden muziek en performance centraal in Peaches’ laatste
bezoek aan de AB. Geen voorbinddildo’s of opblaasbare penissen voor
de sensatiezoekers, wel genoeg auditieve stoom voor wie zich wilde
laten ophitsen. De karikatuur die tot een bestaan als eendagsvlieg
gedoemd leek, is ondertussen een gevestigde waarde geworden die op
enkele vlakke momenten na zonder problemen een dik anderhalf uur
kon entertainen. Ondanks de stevige start ‘Show Stopper’ – gehuld
in SM-masker en een pak dat best als een geile physalis omschreven
kan worden – moest Peaches er met formulaïsche uitvoeringen van
‘Trick Or Treat’ en ‘Hit It Hard’ nog even inkomen, maar eens op
het juiste baanvak ontstond een langdurige flow die zelfs de
sporadische wegverzakking niet kon stilleggen.
“I have a new album out” liet Nisker zich tussendoor ontvallen; en
dat zullen we geweten hebben! Ze putte gretig uit ‘I Feel Cream’,
dat dankzij de samenwerking met verschillende grote producers
lekker in het vlees zit en dus ook live meervoudige orgasmes
veroorzaakte. De bloedgeile beat van ‘Mud’ bracht de alreeds
zwetende lijvenmassa naar een kookpunt en ook tijdens het
ijzersterke ‘More’ voelde Peaches zich perfect in haar element –
dat ze met de synthstaaf een instrument ter hand kon nemen dat ze
gretig kon aftrekken zal daar ook wel voor iets tussen gezeten
hebben. Met de nieuwe nummers kon ze bovendien eindelijk
verschillende facetten van haar persoonlijkheid tonen: afwisselend
zagen we een rockheldin (‘Talk To Me’), een sensuele verleidster
(‘Relax’) en een enkele keer zelfs een bijna oprecht geëmotioneerd
meisje (het aan de fans opgedragen ‘Lose You’). Op een podium heeft
ze met deze nummers goud in handen. Enkel de oppervlakkige
hiphop-flirt ‘Millionaire’ kon niet bekoren; die drie minuten had
ze beter aan Lil’Kim gedoneerd.
Tussendoor was er natuurlijk nog genoeg plaats om enkele exen te
recycleren. Met het popgeoriënteerde ‘Impeach My Bush’ beleefde
Nisker slechts twee quickies, maar de twee voorgangers werden wel
duchtig onder handen genomen. Met recht en rede, want deze nummers
kunnen nog steeds op een vurige respons rekenen. ‘Fuck The Pain
Away’ durven we bijna een generatieklassiekertje te noemen, ‘Rock
‘N’ Roll’ barstte kort en krachtig uit zijn voegen, ‘Tombstone,
Baby’ zinderde sluimerend doorheen je aders en zelfs zonder Iggy
Pop kreeg ‘Kick It’ het dak eraf. Van niemendalletjes als ‘Hot Rod’
en ‘Set It Off’ stijgt de amusementswaarde bovendien recht
evenredig met hun jaren anciënniteit. Met een venijnige
electrorockorgie in de staart is zelfs ‘Shake Yer Dix’ van sketch
tot song uitgegroeid.
Peaches is van vuilgebekte kruisgrijper tot performer geëvolueerd.
Over een geraffineerd stemgeluid zal zij nooit beschikken – bij
momenten (‘I Feel Cream’) tierden de uitschuivers welig – maar who
cares als het totaalplaatje zo entertainend is dat het daar geen
behoefte meer aan heeft? Seks en tetten krijgt men tegenwoordig
thuis genoeg voorgeschoteld, maar voor die lekker harde snok aan de
ballen moest je dinsdag in de AB zijn.
‘I Feel Cream’ is nu uit via XL/V2.
