iLiKETRAiNS + The Sisters Of Mercy :: 22 februari 2009, AB

Een aanfluiting. Een schande. Schabouwelijk. Daartoe hadden we onze bespreking van het optreden van The Sisters Of Mercy graag beperkt. Maar omdat we nu eenmaal beleefde jongens zijn die altijd beargumenteren, doen we toch een inspanning deze treurnis onder woorden te vatten.

Toegegeven: eigenlijk voelden we de bui al wel wat hangen. Het hoogtepunt van deze vleermuizen ligt straks bijna twintig jaar achter ons, en het was dan ook pas toen het sterke iLiKETRAiNS als voorprogramma werd bevestigd, dat ook wij ons op de AB-communitysite als aanwezig stelden.

Het is ondertussen immers al even geleden dat iLiKETRAiNS nog eens van zich liet horen en de vraag of de groep zich na het iets te trage Elegies For Lessons Learnt zal herpakken, ligt dan ook op de lippen. Geen betere plek voor dat antwoord dan een onschuldige supportspot waarin wat nieuwe nummers worden uitgetest. We krijgen al snel duidelijkheid: ja, de nieuwe nummers laten het stapvoetse wat los en zoeken opnieuw de heftigheid op die debuut-ep Progress Reform zo indrukwekkend maakte.

Meer dan ooit is iLiKETRAiNS synoniem voor een gitaargeluid: groots als een kathedraal, glashelder, episch en op zijn beste momenten indrukwekkend. Met "Rookhouse For Bobby" wordt nog één keer uit dat debuut geput vooraleer een uitgesponnen "Spencer Perceval" in al zijn statigheid besluit. We zijn meer dan benieuwd naar dat nieuwe album.

En daarmee hadden we het beste van de avond gehad. Hoezeer Sisters Of Mercy ook een invloedrijke band is geweest die eigenhandig de jaren tachtig mee heeft helpen zwart kleuren, vanavond zien we slechts een schim van wat ooit was. In die ver vervlogen tijden dreef de groep de doem en de flirt met synthesizers van Joy Division tot zijn uiterste consequentie in een theatrale mix van donkere romantiek en kraftwerkachtige beats.

Hoe jammer dan ook om te zien dat frontman Andrew Eldritch er vanavond als het ultieme gothic-cliché uitziet met zijn kale kop en zonnebril: als een nazidokter op rust, en zo klinkt hij ook. Veel te diep en te dof weggemoffeld, zinkt zijn donkere bas weg tussen het gitaargeweld dat alle kracht mist. Vroeg in de set gaat "Alice" — nochtans een knappe song — zo kopje onder en ook "Marian" mist de tedere duisternis van het origineel.

Wanneer de groep daar wat nieuwe nummers tussen gooit wordt het helemaal treurnis. De groep serveert dan niet meer dan een soort monotone geluidsbrij die de aandacht in een bloedhete AB niet weet vast te houden. Maar gelukkig haalt de groep dan toch eens uit met een vlammend "Dominion/Mother Russia" en — even later — "This Corrosion".

Het doet vragen rijzen waarom het plots wel kan, en nergens meer dan bij "Vision Thing" dat plots zo loeihard uit de boxen scheurt dat het "eindelijk" over onze ruggengraat huivert. Die mag daarna meteen weer op stal want met een vermangeld "Temple Of Love" (in onze wereld staat daar de doodstraf op) wringt Eldritch dit concert finaal de nek om.

En zo leverde Eldritch alweer een bewijs dat je het verleden moet laten rusten. Wat goed is geweest,blijft niet goed, en houdbaarheidsdata verstrijken. Die van Sisters Of Mercy is al zo lang gepasseerd dat het potje zondagavond behoorlijk aan het stinken was gegaan.

Beeld:
Anton Coene & Madelien Waegemans - archi

aanraders

verwant

I Like Trains

30 oktober 2022Botanique, Brussel

Twee jaar geleden loste I Like Trains met KOMPROMAT...

De 20 beste platen van 2020

Als er een god bestaat, dan was hij in...

I Like Trains :: KOMPROMAT

KOMPROMAT. In hoofdletters. Omdat dat moet. Omdat I Like...

I Like Trains :: The Truth

Acht jaar na het intrigerende The Shallows steekt I...

Tom Jones en De Kreuners sluiten sloteditie Suikerrock af

Tom Jones, De Kreuners, Peter Koelewijn & The Rockets en Mathias...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in