Op sommige festivaldagen spelen maar liefst 15 verschillende bands
in vier verschillende zalen. Resultaat: een heuse waslijst aan
namen waarin selecteren het codewoord is. Dit geldt ook voor de
enola-redactie, die daar zal toeslaan waar de muzikale breuklijnen
de diepste wonden nalaten. Hieronder volgen de namen waarvoor u die
Champions League finale moeiteloos laat voor wat ze is.
Blikvanger van dag 1 (30 april) is de
Nederlands-Israëlitische Keren Ann, in
duystermiddens zeer bemind, al was het maar omwille van haar
duoprestatie met Barði Jóhannson als Lady & Bird. Op 23 april
kwam de soloplaat ‘Keren Ann’ uit in onze contreien. Net tijd
genoeg om wat te wennen aan het nieuwe materiaal.
We blijven bij het vrouwelijk schoon, want niemand minder dan Chan
Marshall, ofte Cat Power, strijkt op 2
mei neer in het Koninklijk Circus. Het wordt vooral uitkijken
hoe la Marshall, die inmiddels haar labiele livereputatie bijna
kwijtgeraakt is, het materiaal van The Greatest brengt
zonder de uitgebreide soulband waarmee ze het gehele podium van de
AB bezette. Minder
kwantiteit dus, maar met de kwaliteit zit het wel snor: in The
Dirty Delta Blues, haar nieuwe begeleidingsband, zitten muzikanten
die bij Jon Spencer Blues Explosion en Dirty Three het mooie weer
maken.
Dat Zita Swoon nieuw materiaal heeft
ingeblikt, kon u op deze website al lezen. Of Stef Kamil Carlens en
co ook live kunnen imponeren, ontdekt u op 3 mei, eveneens
de dag waarop de nieuwbakken sensatie Cold War
Kids de Orangerie aandoet. enola en Studio Brussel
hebben deze Californiërs al een tijdje in het hart gesloten. De
rest van de wereld volgt langzaam maar heel zeker.
Zuiderse sferen zijn er op 5 mei, wanneer het
internationaal gezelschap Gotan Project zijn
Argentijns-Braziliaanse vibes op het Koninklijk Circus loslaat. Ook
zeker checken: The Whitest Boy
Alive, de nieuwe speeltuin van de Noor Erlend Øye, ja
die van Kings of Convenience.
Hoewel onze recensent niet onder de indruk was van hun plaat
Tongues,
blijft de grotendeels op improvisatie gebaseerde set van
Steve Reid & Kieran Hebden (Four Tet) iets om
reikhalzend naar uit te kijken. Op diezelfde 6 mei
verdeelt u zichzelf best op in fijne plakjes, want ook de
essentiële post-rock van Do Make Say
Think en de onvolgeprezen countryfolk van
Jesse
Sykes & The Sweet Hereafter schalt door de
Botanique.
Rocken doen we met The Rakes op
7 mei, terwijl Mouse on Mars
in een andere zaal uitpakt met hun zeer genietbare elektronica.
Voor het verjaardagsfeestje van doorbraaksingle ‘2 Wicky’ vertoef
je op 8 mei best in de Orangerie, waar Hooverphonic
zal aantonen waarom het al die jaren zo geliefd is. Tom McRae komt
dan weer zijn nieuwe ‘King of Cards’ voorstellen. Afspraak op 9
mei in het Koninklijk Circus.
Belgisch geweld is er op 10 mei met Goose.
Wie het liever wat rustiger heeft, is gebaat met de mooie stem van
de Amerikaanse singer-songwriter Lisa Germano, die
op dezelfde dag haar veroveringstocht in België verderzet. Niet
zozeer België, maar wel Vlaanderen is nog niet geheel overtuigd van
al het Waalse talent dat dit land herbergt. Laat uzelf overtuigen
op de ‘Nuit Belge’, waar ondermeer
Sharko,
Minerale,
Les Anges, maar ook Vlaamse bands als Sioen en
The Van
Jets onze driekleur verdedigen. Op 11 mei
vindt dit Belgenfeestje plaats. Dez Mona,
nog zo’n Belgisch rasproduct, mag de dag erop ‘Les Nuits Botanique’
afsluiten in de Chapiteau, maar niet voordat de Zwitserse
industrial-pioniers van The Young Gods hebben
bewezen waar Trent Reznor en Nine Inch Nails de
mosterd vandaan hebben gehaald. Als dat geen eer is!
Wie in het welriekend lappendeken van ‘Les Nuits Botanique’ zijn
gading niet vindt, verhuist beter naar Congo. Aan alle anderen: ga
en keer terug in vrede en vergeet vooral de verslaggeving op uw
lievelingssite niet!
