De Admiraal,
The Crazy Horse from Brasschaat, is met ‘Wild Dreams Of
New Beginnings’ aan zijn derde album toe. De plaat werd opnieuw
opgenomen in de Verenigde Staten, ditmaal in het New Yorkse
Kingston. En opnieuw werd een nieuwe band van studiomuzikanten
samengesteld. Producer van dienst was Malcom Burns, gekend van
Daniël Lanois, Bob Dylan, Chris Whitley en Iggy Pop. Genoeg goed
volk om maar meteen met de deur in huis te vallen: dit is een goede
plaat geworden. Meer nog, het is het beste wat we tot nu van
Admiral Freebee hoorden. Elf nummers lang pure klasse.
Tom Van Laere is op deze plaat als het ware volwassen geworden.
Het geheel is meer samenhangend en rustiger dan op zijn vorige twee
albums. Maar zijn geliefkoosde onderwerpen zijn ook hier weer
manifest aanwezig. ‘On The Road’, Jack Kerouac, americana, beat,
Steve McQueen, Neal Cassady, de dronken nachten van een kunstenaar
in een vreemde stad en hoe die stad de volgende dag zo snel
mogelijk te verlaten en natuurlijk vrouwen en alle problemen die
ermee gepaard gaan.
Opener ‘Faithful To The Night’ zet de toon. Dit is een nachtplaat.
Wat volgt zijn tien pareltjes van songs. Niet meer, maar zeker niet
minder. Bij de tweede luisterbeurt knikten we reeds instemmend mee
met ‘I’d Much Rather Go Out With The Boys’. Een nummer dat perfect
past in de auto, op weg naar een avondje stappen. Daarna zakt het
tempo. De sfeer wordt intiemer. De kroeg gaat sluiten , de laatste
borrel is gedronken en een sigaret smeult nog na op de tafel. In
‘Try To Get Away From You’ vraagt Van Laere zich af hoe het verder
moet na een stuk gelopen relatie: “Will I stop the grieving?
Will my future be blue? Will I be on the road to freedom wearing my
new skin?” Dit thema komt ook terug in ‘Perfect Town’. Een
meisje moet vergeten worden, een stad verlaten.
Met ‘Devil In The Details’ heeft Van Laere naar onze bescheiden
mening het beste nummer uit zijn carrière geschreven. Enkel
begeleid door een dreigende piano en gitaar, barst het op het einde
open in een zee van strijkers. Een zoveelste hoogtepunt. ‘Living
For The Weekend’ is iets meer up-tempo en duidelijk prima
singlemateriaal, zoals reeds is gebleken. ‘Blue Eyes’ is dan weer
een trage slepende pianoballad over, of wat dacht u, een
stukgelopen relatie.
Als een volleerde songsmid weet Van Laere onbestaande clichés uit
te vinden. Het klinkt allemaal vertrouwd en alles behalve
vernieuwend, maar dat kan geen probleem zijn. Liever goede nummers
op ambachtelijke wijze gemaakt en vol passie gezongen dan
nieuwbakken rommel met als enige bedoeling hip en baanbrekend te
zijn. Critici zullen ook nu weer opmerken dat Neil Young nooit ver
weg is. Het zij zo. Men kan iemand van ergere zaken
verwijten.
‘Wild Dreams Of New Beginings’ is een sobere plaat geworden en is
op een ietwat duistere, melancholische wijze opgenomen. De nummers
roepen een zekere nostalgie op. Maar het is geen droevige
bedoening. Er is hoop, nieuwe wegen kunnen ingeslagen worden, alles
is nog mogelijk.
De instrumenten zijn ondergeschikt aan de nummers en net zoals op
zijn vorige platen is er een grote rol weggelegd voor de vocalen.
Een zekere Sandrine neemt op enkele nummers, en dan vooral op
‘Nobody Knows You’, de tweede stem voor haar rekening en doet dit
op een bijzonder engelachtige en bezwerende manier. Kers op the
american pie is het duet dat de admiraal opgenomen heeft
met Nashville-queen Emmylou Harris. Alsof hij nooit een eenzame
jongen is geweest uit de rand van Antwerpen, maar geboren en
getogen in Tennessee. Met de vingers in de neus zingt hij samen met
Harris. “And I don’t know if I was ever so blue, as I was today
over you”. ‘Coming Of The Knight’ is dan ook de perfecte
afsluiter van deze plaat. Een wrange kus voor het slapengaan.
Van Laere zingt al heel zijn leven dat hij weg wil en maakt muziek
die perfect past bij verlaten vlaktes en lange, eenzame wegen. Hij
zingt over weemoed en gemiste kansen, over de vrouwen die in zijn
leven verschijnen en even snel weer verdwijnen. Dit album bevestigt
nog maar eens dat Admiral Freebee wereldklasse uit Vlaanderen is.
Een plaat om te koesteren. Een plaat die men het best beluistert na
zonsondergang.
