Lily Allen :: 5 december 2018, AB

Houdt er iemand bij hoeveel keer Lily Allen ondertussen al op een Belgisch podium heeft gestaan? Nu de Britse grote sier maakt met haar laatste album, twijfelde niemand aan de zoveelste stop in onze contreien. Hoewel ze niet altijd volop wist te boeien, toonde Allen in Brussel dat ze ondertussen meer dan klaar is met haar bubblegum-imago uit het verleden.

Het leven is niet altijd het feest dat je in gedachten had, maar aangezien je toch verder moet, kun je maar beter blijven dansen. Met No Shame wist Allen afgelopen jaar een compleet verzopen carrière erg vakkundig te reanimeren. Sterker nog; het album maakte zodanig indruk dat het haar lukte om een nominatie voor de Mercury Prize in de wacht te slepen. De prijs winnen zou net iets te veel van het goede zijn geweest, maar de boodschap was duidelijk: de Britse mocht weer meespelen met de grote jongens. Op het album krijg je voornamelijk het relaas van een gebroken relatie te verwerken, en hoe je als volwassene op een gracieuze manier de stukken van je voorbije leven weer bij elkaar raapt. Dat alles wist Allen te kruiden met een aanstekelijk Caraïbisch sausje, al leek de liaison in Brussel net niet goed te pakken.

De avond aftrappen deed Allen met “Come On Then”, een van de vele nummers waarin ze de draak steekt met het imago dat de Britse pers van haar verspreidt. Op plaat gaat het om een eerder dancegericht nummer dat al snel wat trippy aanvoelt, maar dat live niet meteen aanstekelijk overkomt. Met “Waste” en “LDN” schiet ze wel dubbel raak; de combinatie tussen oud en nieuw werk waarbij de brutaliteit die in de tekst schuilgaat mooi wordt uitgespeeld, levert meteen een eerste hoogtepunt op. Net zoals “LDN” worden ook “Smile” en “The Fear” enthousiast onthaald en luid meegezongen; Allens oudere nummers raken de juiste snaren maar doen de Britse geen eer aan als zangeres. Toegegeven; een groot zangtalent is niet aan haar verloren gegaan, maar tijdens een doorleefde versie van Lykke Li’s “Deep End” hoor je wel degelijk dat Allen over een stem beschikt die moeiteloos de juiste noten weet te raken.

Meer van dat moois met “Three” en “Family Man”; de twee nummers op No Shame die het relaas van Allens gebroken relatie bekijken vanuit het perspectief van een ander. Ook hier lukt het om met enkel piano en een — nu en dan trillende — stem het publiek in Brussel op de knieën te krijgen. Het siert de Britse dat ze niet alleen muzikaal maar ook op het podium afscheid genomen lijkt te hebben van de karikaturale versie van zichzelf die ze ten tijde van Sheezus opvoerde. Jammer genoeg wordt de pure en oversneden kant van Allens muzikale karakter toch brutaal aan de kant geduwd voor een matige versie van “Not Fair”. De hoge hakken waar Allen nu al een dik uur op staat, lijken haar parten te spelen, al kunnen er naar het einde van het nummer toch wat danspasjes af. Niet meteen het einde van de avond dat je in gedachten had. Een gevoel dat Allen blijkbaar deelt wanneer ze met “Apples” en “Fuck You” de puntjes op de spreekwoordelijke i plaatst. Om het in haar eigen woorden te zeggen: “This song is about travelling the world and fucking people”; het levensmotto van de gemiddelde kosmopoliet in een notendop.

Een kleine dame met een grote mond; het is vast niet de meest accurate omschrijving om het over Lily Allen te hebben. Lukt het je echter om een eerder mak en statisch optreden op te leuken met wat je te vertellen hebt, dan slaat die zin wel spijkers met koppen. Gezien en grotendeels goedgekeurd; een popprinses die haar tweede adem gevonden lijkt te hebben.

http://www.lilyallenmusic.com
Parlophone Records Limited

aanraders

verwant

Lily Allen :: Sheezus

Ondertussen is het vijf jaar geleden dat Lily Allen...

Lily Allen

(organisatie Live Nation) De weg die Madonna jaren geleden -...

Lily Allen

AB, Brussel, 8 mei 2009 Meer Lily?

recent

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

Froukje

24 maart 2024Ancienne Belgique, Brussel

Van een blitzcarrière gesproken: een krappe drie jaar geleden...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in