Dirk Braeckman :: M Leuven

Het gebeurt uiterst zelden dat een Belgische kunstenaar een zogenaamde dubbeltentoonstelling mag organiseren van zijn eigen werk. Het voorrecht om zowel in M als in Bozar tegelijkertijd te exposeren, is weggelegd voor Dirk Braeckman.

M heeft echter een grotere invloed op het werk van de kunstenaar dan je zou kunnen afleiden uit deze expo. De basis voor de dubbeltentoonstelling wordt immers gevormd door de solotentoonstelling die de kunstenaar had in het Belgisch Paviljoen op de 57ste Biënnale van Venetië. M-curator Eva Wittockx bouwde de expo daar samen met de kunstenaar op, een soort symbiose om het zo te stellen.

In Bozar ligt het accent op werken die in de Dogenstad te zien waren, in M worden de meest recente werken getoond. De kunstenaarspraktijk van Braeckman is namelijk zo breed en veelzijdig dat de tentoonstellingen complementair werken. In M wordt alvast de meer experimentele kant van zijn werk getoond.

Strikt genomen zijn er slechts twee zalen die Braeckman dienen te openbaren aan het grote publiek. Dat neem je dan best letterlijk want beide zalen zijn uitzonderlijk donker: het is de donkere kamer van de kunstenaar, waarin hij werken in reeksen toont rond eenzelfde negatief. Verspreid valt ook wel wat werk op papier op te merken. Het is typisch voor de werkmethode van de kunstenaar die in series werkt, vertrekkend van hetzelfde negatief. De verschillende foto‘s belichten aspecten van één opname.

In de eerste zaal vertrekt de kunstenaar van eenzelfde opname van een uitsnede van een schilderij van Renaissanceschilder Paolo Veronese (1528-1588). Voor Veronese betrof het destijds een publieke opdracht voor het Palazzo Ducale in de Dogenstad. Bij Braeckman treden compositie, onderwerp en materie met elkaar in dialoog.

In een tweede ruimte ontvouwt zich een monumentale filminstallatie. Braeckman evolueerde van analoge beelden naar films. Centrale vragen hierbij waren telkens de ontleding van het beeld en de duurtijd van de aandachtsspanne van de toeschouwer. Verschillende beelden in het bewegend beeld is een nieuwe piste voor de kunstenaar.

De tentoonstelling in M beslaat het experimentele karakter van het werk van de kunstenaar. Dat is natuurlijk continu in evolutie en enkel het echte kennersoog kan deze evolutie volledig begrijpen. Van een kunstenaar die in het Belgisch Paviljoen stond, hebben bezoekers uiteraard een bepaalde verwachting. Het valt te betwijfelen of deze verwachting kon ingelost worden door dit deel.

Dirk Braeckmanloopt nog tot 29 april 2018 in M te Leuven

7
http:museumM.be/Dirk Braeckman

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

verwant

Grace Ndiritu: Healing The Museum :: S.M.A.K. Gent

Met Healing The Museum wil Grace Ndiritu (°1982) een...

Dirk Braeckman : Déboires de l’âme :: Verhaerenmuseum, Sint-Amands

In Déboires de l’âme onderzoekt de 64-jarige Gentse fotograaf...

Verhullende en onthullende foto’s van Dirk Braeckman

Momenteel kun je in het Stedelijk Museum voor Actuele...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in