Na een kort oponthoud keren Fred De Heij en Rob Van Bavel terug naar hun reeks Haas. In Jachtgrond blijven ze de limieten van hun personages verleggen. Hierdoor verliest de reeks in dit deel toch wat aan geloofwaardigheid.
In Nederland heeft de Tweede Wereldoorlog heel andere wonden geslagen dan bij ons. De roman De Aanslag van Harry Mulisch gaat over die onuitgesproken conflicten tussen vrienden en buren die tijdens de oorlog ontstaan zijn. Ook in Haas spelen de intriges zich af in die schemerzone tussen gratuit geweld en verantwoorde vergeldingsdrang. Ondertussen is de reeks al aan het zesde deel beland. Nochtans blijft het recept hetzelfde: avontuur tegen een historische achtergrond en voldoende aandacht voor sensatie en bloederig geweld. De personages hebben een wat ongewone voorliefde voor de meer drastische methode in hun verzetsdaden. Het maakt wel dat Haas opvalt tussen het grote aanbod aan klassieke historische strips.
De verzetsgroep rond priester Doornbosch, met verzetsnaam Haas, blijft actief verzet voeren tegen de Duitse bezetter. In Jachtgrond is het de smid Donkersloot die de hoofdrol toebedeeld krijgt. Hij is eigenlijk nog maar moeilijk een held te noemen. Donkersloot handelt als een echte psychopaat die geniet van het martelen van vijanden en het rekken van hun dood. Het maakte het moeilijk om in dit album enige sympathie te voelen voor de ‘held’. Hij overmeestert een groep nazi’s en sluit deze op in zijn schuur in het bos. Hij besluit met hen een spel van mensenjacht te spelen. Uiteraard vallen zijn plannen in het water. Zo worden ook twee kleine jongens in het conflict betrokken. Op een wat vreemde manier blijken die jongens plots heel goed te kunnen schieten met een jachtgeweer en schieten ze ook zonder veel verpinken tegenstanders neer. Het lijkt wel of Van Bavels personages allemaal de drempel kwijt zijn om mensen pijn te doen en zelfs te vermoorden. Dit maakt het gamma aan personages in Haas tot een wat vreemd allegaartje.
Haas is dan weer een kolfje naar de hand van tekenaar Fred De Heij. Naast het tekenen van strips houdt die zich bezig met illustreren en schilderen. Tegelijk stelt zijn stripwerk ook de grootst mogelijke diversiteit aan genres tentoon: kinderverhalen, porno, westerns, historische verhalen … Wanneer Rob Van Bavel hem het tekenwerk voor Haas voorstelde, aarzelde hij dan ook geen moment. Realistische tekeningen met nu en dan een wat karikaturale uitvergroting in de emoties zijn hem op het lijf geschreven. Zo krijgen de personages in Haas telkens iets duivels over zich wanneer ze geweld plegen of gewoon kwaad worden. In stripblad Eppo is Haas een populaire serie geworden bij de lezers.
Voor uitgeverij Don Lawrence Collection en Eppo is Rob Van Bavel een centrale figuur geworden. Hij is eigenaar van de uitgeverij en tegelijk ook hoofdredacteur van Eppo. Hij schrijft ook verschillende strips zelf, zoals Roodhaar en deze Haas. De verhalen zijn steevast sterk uitgewerkt en hebben geregeld een ongewone invalshoek. Zeker de combinatie met Fred De Heij, die zijn hand niet omdraait voor een bizarre wending meer of minder, zorgt in Haas voor een avonturenreeks die buiten de lijntjes kleurt. Jachtgrond is een degelijk nieuw deel in de reeks. We vragen ons wel af hoe ver de auteurs hun personages zullen laten gaan. Voor de liefhebbers van een klassieke strip die toch wel de clichés van het genre vermijdt, is Haas zonder twijfel meer dan geschikt leesmateriaal.
