Bachar Mar Khalifé :: 17 december 2015, De Centrale

Na de aanslagen in Parijs en de hele terrorismeheisa van de laatste weken, is het soms meer dan ooit belangrijk om de stem van de verzoening aan het woord te laten. Bachar Mar Khalifés derde plaat Ya Balad was op dat vlak een prachtig voorbeeld. Al zijn ‘s mans teksten quasi exclusief in het Arabisch, het is duidelijk dat ze een boodschap van universele menselijkheid uitdragen.

Khalifés teksten weten namelijk — ondanks het feit dat de schrijver ervan hoofdzakelijk opgroeide in Frankrijk en niet in zijn moederland Libanon — een essentie van de Arabische wereld te vatten die een veel belangrijker verhaal uitdraagt dan dat van de haat. Een stem die zich uit in berustende klaagzangen, wiegende slaapliedjes en feestelijke odes aan de levensvreugde. Soit, het moge duidelijk zijn dat we behoorlijk uitkeken naar hoe de man die muziek zou vertalen naar een podium.

Tourde Khalifé voor zijn vorige plaat nog solo door Frankrijk, dan brengt deze plaat hem ook naar België en wordt hij ondersteund door een drummer en een bassist. Hoewel beide muzikanten ook al op Ya Balad meespeelden, kregen ze live een veel prominentere plaats en explodeerden een aantal stukken tot explosieve jams waarin vooral de drums zich naar de voorgrond drongen, soms ten nadele van de piano. De titeltrack van die laatste plaat verloor veel van zijn prachtige subtiliteit toen een woeste percussie-aanval het instrumentale middengedeelte openreet. Nee, voor zo’n track dan liever de verstilde solo-aanpak die Khalifé verkoos voor “Distance”.

Elders was deze triobezetting dan weer wel een succes, vooral omdat het Khalifé de mogelijkheid gaf om in haast elke song zijn band mee te voeren in allerlei ontsporingen en uitstapjes, of simpelweg uitgebreide jampartijen. Zo viel “Progeria” in een rustiger intermezzo helemaal terug in een geïnspireerde interpretatie van een Chopin-etude, kreeg “Layla” een bijzonder vurige drumsolo mee, en werden de volkse Arabische tonen die de groovende reggae van “Balcon” doorweven gretig aangegrepen om een bescheiden feestje te bouwen à la Islam Chipsy.

Die invloed van zogenaamde chaabi-muziek was een nieuw gegeven op Ya Balad en werd hier live extra in de verf gezet. “Balcon” was een eerste proevertje, maar kers op de taart was zonder twijfel het knallende feestje dat afsluiter “Limon” probeerde te ontsteken bij het spijtig genoeg op een tribune zittende publiek. Met behoorlijk wat succes: verschillende publieksleden trokken naar voren om te dansen, anderen schuifelden voorzichtig op hun stoelen. Een succes inderdaad, waarna het trio er niet beter op vond om hun eerste bis dan maar meteen hetzelfde nummer nog eens te spelen, maar dan in een beknoptere versie.

Een behoorlijk knallend einde dus aan een goed concert, zij het één waar we toch een beetje van op onze honger bleven zitten. De punch die vooral de drums aan de muziek toevoegden, maakte dan wel van verschillende songs vurige aanklachten in plaats van ingetogen klaagzangen, elders zorgden ze er voor dat de piano verdronk in het totaalgeluid, terwijl het net de absolute spil zou moeten zijn in de band. Hoewel de triobezetting heel wat mogelijkheden bood, had Khalifé zonder twijfel even sterk of zelfs meer kunnen overtuigen op z’n eentje.

Infiné

aanraders

verwant

Bachar Mar-Khalifé :: Ya Balad

In de reeks “topplaten die schromelijk genegeerd werden door...

Bachar Mar-Khalifé :: Who’s Gonna Get The Ball From Behind The Wall Of The Garden Today?

Een cadeau is het tegenwoordig niet, Bachar heten. Doordat...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in