Aaah, festivals. Poelen van verderf, van onhandige seks, te dure hap en te slappe wiet. Parade van wiegende konten en ander ongewassen vlees. En achteraf: vuilnisbelten en plaatsvervangende schaamte. Nu en dan ook de plaats waar er muzikaal iets te beleven valt (wie zoekt, die vindt). We vuurden een paar vragen af naar een handvol Belgische muzikanten die de voorbije zomer grote sier maakten op festivals in binnen-, en soms ook buitenland en presenteren u de antwoorden deze week. Wat vonden zij daar eigenlijk van? Hoe doen we het hier eigenlijk? En deden ze er ontdekkingen? Vandaag: Your Highness.
De Antwerpse stonerbeesten van Your Highness zitten middenin een onvervalst boerenjaar. De plaat City In Ruins werd begin dit jaar op algemeen applaus onthaald, en dat resulteerde in een tjokvolle concertagenda die hen zowel een hele trits zaalconcerten als een heel erg mooi festivalparcours opleverde, zowel in binnen- als buitenland. Ideale slachtoffers voor ons vragenlijstje. Gentlemen?
Wat was jullie festivalhoogtepunt?
Pukkelpop en de ontlading die op dat optreden volgde. In feite was heel onze festivalzomer een hoogtepunt tot hier toe, maar festivals als Groezrock, Roadburn, Graspop en Pukkelpop steken er toch boven uit. Pukkelpop was een mooie symbolische afsluiter van de geweldige festivalzomer die we gehad hebben, hoewel er nog wel coole festivals in het vooruitzicht liggen. De dag voor ons optreden waren we al gaan kuieren op het festival. Een beetje tot onze verbazing merkten we op dat voor vele buitenlandse bands in The Shelter niet zo veel animo was als we hadden verwacht. We zagen bijvoorbeeld The Get Up Kids voor en quasi lege tent de eerste dag afsluiten in The Shelter. Dat zorgde wat voor nervositeit. We vreesden voor een lege tent te openen. Maar Pukkelpop is blijkbaar niet enkel qua programmatie het meest Belgicistische festival. Die houding straalt blijkbaar ook af op het publiek, want de Belgische bands deden het goed in The Shelter. Kijk maar naar Amenra die een volle tent hebben omver geblazen. Onze vrienden van Brutus en King Hiss deden het ook zeer goed. Dat The Shelter lang en wat Belgisch moge blijven!
Wat zijn de voor-/nadelen in vgl. met zaalconcerten?
Het grote voordeel is de festivalsfeer. Als je op de wei van Groezrock, Graspop, Pukkelpop, e.d. wandelt krijg je meteen het gevoel om het podium daar af te breken. Of braver verwoord: een feestje te bouwen. There’s something in the air op zomerfestivals. Je komt heel veel leuk en bekend volk tegen op één plek…zowel front- als backstage. Iedereen is meer op gericht om lös te gaan. Er wordt duchtig meer gedronken. Enfin, allemaal vele kleine oorzaken om het mysterieus fenomeen te verklaren. Het nadeel aan bijvoorbeeld The Shelter openen op Pukkelpop was dat er kutvroeg moest worden opgestaan. Na een schoonheidsslaapje van 4 uur waren we om 6 uur ’s morgens opgestaan om ons materiaal in Trix te halen en toch zeker om 7u30 te vertrekken. Het duurt dan ook wel even voor je met je gerief langs alle posten bent gepasseerd en uiteindelijk op het podium staat. Begrijpelijk wel, maar we hebben desalniettemin tergend vroeg moeten opstaan. Ons bio-ritme was volledig om zeep. We zijn bijvoorbeeld beginnen drinken rond 14u alsof het 20u was. En een kater gekregen rond 20u alsof het 10u de dag nadien was. Clubshows lenen zich ook beter toe om een intieme sfeer te creëren. Iets wat in de waanzin van een festivalsfeer moeilijker op te bouwen is…maar zeker niet onmogelijk.
Wie liet deze zomer een sterke nadruk na op jullie?
De mensen rondom ons die zich quasi belangeloos inzetten…of toch alleszins overachievers zijn. Mag ik even schaamteloos de ruimte gebruiken om deze mensen te bedanken? Dank u. Jan De Bie, Manu Styleman, Pieter-Jan Symons, Thomas Van Leuven, Yves Coussement, Martin Furia, Jeroen De Vriese, Tim Augustynen, Wim Meuwis, Steven Verhoeven, Stef Maes en alle andere die we mogelijks vergeten zijn: jullie zijn abnormaal cool! Het meest indrukwekkende is dat onze vrouwen ons nog niet verlaten hebben nadat we hen een hele zomer verwaarloosd hebben. We love you bitches!
Hoe doen onze festivals het in vgl. met die in het buitenland?
We hebben de festivals van de laatste jaren niet nauwkeurig geanalyseerd, dus voor een doorgedreven expertise moet je niet bij ons zijn. Maar naar ons bescheiden aanvoelen moeten de Belgische festivals niet onder doen voor de buitenlandse concurrenten. Maar stel die vraag nog eens als we Hellfest, Resurrection, Pinkpop, Wacken en vele andere buitenlandse topfestivals hebben plat gespeeld. Dan kunnen we een genuanceerde mening geven.
Een Spinal Tap-moment meegemaakt?
De Jean heeft de micro van Graspop Metal TV afgezogen terwijl Bart zijn jas aan het opeten was en Jorn zijn blote kloten gefotografeerd werden. Is dat Spinal Tap? Of gewoon marginaal?
