Een nieuwe Agent 327, dat we dit nog kunnen schrijven. Martin Lodewijk heeft dan toch de laatste hand aan De Daddy Vinci Code kunnen leggen.
In 2005 verscheen De Vlucht van Vroeger, het negentiende deel in de reeks Agent 327. De avonturen van agent Hendrik IJzerbroot behoren tot het nationale patrimonium van Nederland. Sinds 1966 tekent en schrijft Martin Lodewijk met soms lange onderbrekingen deze humoristische avonturenstrip. Na tien jaar ligt eindelijk De Daddy Vinci Code in de winkel. Door verschillende omstandigheden lag het werk aan dit verhaal verschillende keren stil. Lodewijk gaat hier op in de documentaire Martin Lodewijk en de laatste pagina, van Koert Davidse. Nu het album er is, willen we de spotlights op de strip zelf richten en de andere verhalen achter ons laten.
Wanneer de zaakvoerder van de ijsroomzaak Mona Lisa ontvoerd wordt, komt agent Hendrik IJzerbroot in actie. De zaak ligt immers vlakbij de gebouwen van de geheime dienst. Bovendien blijkt er al snel meer aan de hand te zijn. Zo is de maffia op zoek naar de oude recepten van het ijs dat Daddy Vinci maakt. Naar goede gewoonte maakt Martin Lodewijk van dit verhaal een lawine aan plotelementen, die hij op miraculeuze wijze in evenwicht kan houden. IJzerbroot en zijn partner Olga Lawina doen er alles aan om Daddy Vinci terug in Nederland te krijgen. Dit leidt hen naar verborgen mysteries uit de orde van de Tempeliers in Frankrijk. De ontknoping vindt dan weer plaats in het Nederlandse Renesse, of all places.
Naar goede gewoonte is er veel aandacht voor absurde en dwaze invallen. Het scenario stuitert zo van hot naar her. Het tempo ligt hoog, hoewel de overdadige teksten dit soms hinderen. Agent 327 is een van de meest populaire strips in Nederland. Waar Storm bijvoorbeeld de overgang naar Vlaanderen wist te maken, lukte dat bij Agent 327 veel minder. De laatste tien jaar heeft Martin Lodewijk wel aan populariteit gewonnen in ons land door het schrijven van De Rode Ridder. Het valt dan ook af te wachten in welke mate een nieuw deel van zijn magnum opus nu meer volk naar de winkels zal lokken.
Alle personages in deze reeks zijn karikaturen uit spionageverhalen, vermengd met een fikse scheut Hollandse saus. Olga Lawina is zo zelfs bepalender voor de reeks dan IJzerbroot zelf. Haar balkon is vermaard en in De Daddy Vinci Code wordt er meer dan ooit de draak mee gestoken. De volkse, wat anarchistische humor van Lodewijk doet bij momenten nog het meest denken aan een van de meest typisch Belgische strips ooit, Nero. Je hebt voortdurend het gevoel alsof in deze strip echt alles kan gebeuren, geen enkele kronkel is te vergezocht. De hype van De Da Vinci Code van Dan Brown mag dan al even achter ons liggen, toch heeft dit geen grote invloed op de genietbaarheid van deze strip. Wie al overtuigd was door Agent 327, zal zeker genieten van dit nieuwe deel. De Daddy Vinci Code zal echter geen nieuwe bekeerlingen kunnen winnen. Bij een twintigste deel van een reeks mag dat echter niet als een verwijt beschouwd worden.
