Twee jaar nadat de wereld had moeten vergaan volgens de Maya’s, blijkt de aarde nog steeds gewoon rond de zon te draaien. Ook in de muziekwereld geen apocalyptische taferelen, eerder een grote chillboel met slechts een handvol echte uitschieters naast een hoop goeie en degelijke platen. Bij deze wel handig voor u opgelijst:
- Fire! Orchestra :: Enter! Mats Gustafsson duikt ondertussen met de regelmaat van de klok op in ons eindejaarslijstje, al moet hij de verdienste dit jaar wel delen met een hele hoop medemuzikanten. Deze tweede plaat van het mastodontische Fire! Orchestra pakt opnieuw uit met een spierballengerol van jewelste, maar bulkt ook van de soul en de muzikale goesting.
- Douglas Dare :: Whelm Van rommelend bombast naar subtiel gepingel en dromerige teksten. Douglas Dare is een nieuwkomer onder de schare jongemannen-met-piano-en-lichte-beats, maar wist zich dit jaar met de sterke Seven Hours ep en deze debuutplaat in een mum van tijd naar de top binnen het genre te katapulteren.
- Have A Nice Life :: The Unnatural World Legendarisch in selecte kringen, totaal onbekend bij het gros van het publiek. The Unnatural World zal die polariteit niet verhelpen, want hier worden hoegenaamd geen toegevingen gedaan, behalve dan in de speelduur van de plaat. De in se vaak simpele en catchy songs worden nog steeds bedolven onder lo-fi opnametechnieken, wazige galm en ondoordringbare distortion. Bevreemdend maar ook verdomd verslavend.
- Ben Frost :: A U R O R A Extremer dan Frosts voorgaande platen in zowat alle opzichten, maar ook een bijzonder boeiende aanvulling in het oeuvre van de man. De neoklassieke neigingen blijven grotendeels achterwege en Frost zet hier voluit in op de frontale sonische aanval. Wij lieten ons alvast weer herhaaldelijk gewillig in elkaar beuken, zowel op plaat als live.
- Run The Jewels :: Run The Jewels 2 Run The Jewels is de Walter White van de hiphop chemistry, als u begrijpt wat we bedoelen. Strakke beats met genoeg diepgang om ook na herhaaldelijke luisterbeurten te boeien en een bijzonder entertainende tekstuele interactie. Het mag dan niet de meest vooruitstrevende hiphop van het jaar zijn (die prijs gaat naar Young Fathers) en de diepgang is uiteindelijk vrij beperkt, maar we hoorden weinig plezantere platen dit jaar.
- Sunn O))) & Ulver :: Terrestrials
Sommige luisteraars haden er blijkbaar meer van verwacht, wij waren er perfect tevreden mee. In feite klinkt deze hele plaat een beetje als het weergaloze “Alice” uit Sunn O)))’s Monolyths & Dimensions (als u het ons vraagt het beste nummer dat die band op zijn naam heeft staan). Traag maar zeker verschuivende texturen en melodieën die uit het dreunend gehemelte neerdalen, alsook enkele verdwaalde grafstemvocals. - Flying Lotus :: You’re Dead! Doorgaans houden we voor Steven Ellison de hoogste regionen van ons eindejaarslijstje vrij, maar deze You’re Dead! is helaas net wat minder essentiëel dan zijn illustere voorgangers. Maar kwaliteit genoeg nog steeds en sowieso een van de opvallendste muzikale trips die u dit jaar kon meemaken.
- Fatima :: Yellow Memories Van de soul- en r&b-diva’s die dit jaar naar voor geschoven werden, kon deze ons het meeste bekoren. Eclecticisme troef op deze debuutplaat, van naar de golden age neigende soul tot experimentele elektronica, maar met die indrukwekkende stem van Fatima steeds centraal. FKA Twigs had misschien wel de betere uitschieters, maar Fatima met Yellow Memories de consistenter boeiende plaat.
- Teebs :: E S T A R A Tweede Brainfeeder plaat in dit lijstje, maar het contrast met FlyLo’s plaat kon nauwelijks groter zijn. Teebs breit hier onverstoord verder aan zijn atmosferische klankwereld waarin ambienttapijtjes over ratelende drumpatronen en half verdronken samples heen schuifelen.
- Young Fathers :: Dead
We hadden misschien net iets meer verwacht na het indrukwekkende Tape Two, maar dit blijft uitstekend gerief. Young Fathers brengt hiphop, maar veel enger dan dat kan je het niet definiëren. Met deze eerste langspeler overstijgt het Schotse trio die genregrenzen moeiteloos en weten ze ook steeds de aandacht vast te houden.
Eentje is geentje en tien is eigenlijk ook niet veel, dus hier nog tien platen die we regelmatig hebben opgelegd:
The Samuel Jackson Five :: Seasons In The Hum
Hundred Waters :: The Moon Rang Like A Bell
Hiss Tracts :: Shortwave Nights
Yuko :: Long Sleeves Cause Accidents
Robert Plant & The Sensational Space Shifters :: Lullaby… And The Ceaseless Roar
We zijn eigenlijk te weinig uit ons kot gekomen dit jaar, maar wanneer we dat dan toch deden zagen we wel enkele behoorlijk goeie tot uitstekende optredens. Daarvan zullen ons vooral bijblijven (in chronologische volgorde): Grails in de Beursschouwburg, Darkside en Nas op Dour Festival, Douglas Dare op Boomtown, Eugene Chadbourne op Incubate Festival en Ben Frost op Bozar Electronic Arts Festival.
En deze keer doen we gewoon geen voorspellingen meer voor het komende jaar. Je weet immers maar nooit, misschien zaten die Maya’s er maar drie jaar naast.
