Ziehier de tien plaatjes die mij tijdens de afgelopen twaalf maanden blij gemaakt hebben als een kleine baby.
- Swans :: To Be Kind Soms passeren er van die platen. Platen die voor weken je dagritme blijven bepalen, platen waarvan je na een tijdje de nummers in je dromen begint na te spelen, platen die je elke keer weer helemaal meezuigen naar waar het leuk vertoeven is. To Be Kind is een plaat die een eigen sekte verdient. Hét magnum opus van Swans en dat wil al heel wat zeggen.
- Clipping. :: CLPPNG De hiphop-visionairs Clipping maken zowat de spannendste hiphop van de laatste jaren. Na de waanzinnige harsh noise-aanvallen van op het debuut is CLPPNG. gevarieerder, nóg creatiever en nóg beter. Als dit een blik was op de toekomst van underground hiphop, dan zit het helemaal snor. “It’s clipping bitch”.
- Timber Timbre :: Hot Dreams Hot Dreams is stilaan uitgegroeid tot onze persoonlijke favoriet van de fenomenale folk-noir band Timber Timbre. Een album dat er wel erg lang over deed om helemaal binnen te sijpelen in onze onwaardige hersenpan, maar ook eentje die er verdorie lang gaat blijven hangen. Hoogtepunten in overvloed, maar weltschmerz wordt zelden mooier in muziek vertaald als op ‘Grand Canyon’.
- Cloud Nothings :: Here and Nowhere Else Niet gedacht dat er dit jaar een plaat ons een gelijkaardige energiestoot zou bezorgen die we ook kregen bij de eerste kennismaking met Nirvana en The Pixies, zovele jaren geleden ondertussen. De beste rocksongs van dit jaar werden geschreven door de pretentieloze houthakkershemden van Cloud Nothings, men zegge het voort.
- Thantifaxath :: Sacred White Noise Een vuile motherfucker van een blackmetalplaat die geen greintje respect heeft voor gevoelige zieltjes. Thantifaxath musiceert met ware doodsverachting, hun debuutalbum Sacred White Noise is pikdonker, ongezond agressief, en gevaarlijk beklijvend tegelijk. Onwaarschijnlijk benieuwd naar wat deze band in de toekomst nog uit hun capes zal toveren.
- Iceage :: Plowing Through the Fields of Love Iceage verraste menig vriend en vijand door het voor hun snelle derde op een wel heel andere boeg te gooien. Niet langer ongewassen noisepunk, maar zowaar Cave-iaanse ballads en country siert Plowing Into The Field Of Love. Iceage schreef nog nooit betere songs en heeft nog altijd meer swag dan een goedgevuld stadion aan gewone stervelingen tezamen.
- Xiu Xiu :: Angels Guts: Red Classroom Xiu Xiu is opnieuw zo kitscherig en zó over-the-top dat je niet anders kan dan ze volledig geloven. Verkrachting, geweld en pluizige kittens horen volgens Xiu Xiu thuis in een en dezelfde wereld. Angel Guts: Red Classroom is synthpop in ware macabere Xiu Xiu-stijl, en bijgevolg ronduit geweldig.
- Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra :: Fuck Off Get Free We Pour Light On Everything De eigenaardige zang van GY!BE-goeroe Efrim Menuck zal de luisteraars tot in de eeuwigheid blijven verdelen, maar wij waren helemaal mee met de nieuwste van dit project. Liederen die grootse liefde en pure schoonheid bezingen en die nu al wel erg lang tussen onze oren spoken.
- Ben Frost :: A U R O R A Ben Frost maakt op A U R O R A opnieuw verbluffend mooie lawaaimuziek die onder geen enkel bestaand genre te plaatsen valt. Met als onbetwist hoogtepunt het maniakale ‘Venter’, waar Ben Frost vergezeld wordt door schoon volk van Liturgy en Swans.
- Liars :: Mess Liars zijn ondertussen de onbetwiste wereldkampioenen aan het worden in het zichzelf heruitvinden. Na noiserock, avant-garde en donkere elektronica is Mess nu scheefgetrokken disco die nadrukkelijk uitnodigt tot schaamteloos foute dansmoves. Zowat elke carrièreswitch van Liars lijkt goed uit te draaien.
