Nadat ze eerder donker Afrika opzochten met Atar Gull. Het leven van een voorbeeldige slaaf, trekken Brüno en Fabien Nury ditmaal naar de VS, waar ze het gitzwarte Tyler Cross situeren, een heerlijk gewelddadige vertelling uit de onderbuik van kleinstedelijk Amerika.
Tyler Cross, werkzaam in de lucratieve bedrijfstak die gemeenzaam als “de maffia” bekendstaat, belandt na een uit de hand gelopen klus met 17 kilogram heroïne en, op de rooster geteld, 21,80 dollar op zak in een onooglijk gat in de buurt van de Mexicaanse grens. Het stadje wordt bestuurd door de Pragg-familie: een feodaal ingestelde pater familias en zijn tot burgemeester en sheriff benoemde zonen. Wanneer Cross met de familie in aanraking komt, gaan de poppen aan het dansen. Tel daarbij nog het feit dat een dubieus huwelijk in de maak is en oude stadsvetes op het punt staan om weer op te laaien en je hebt genoeg ingrediënten voor een explosieve cocktail. Hadden we Cross’ connectie met de maffia al genoemd?
Dat Nury weet hoe hij een verhaal moet opbouwen, is geen geheim. Hoewel zijn aanpak eerder klassiek is en clichés verre van geschuwd worden, slaagt hij er met Tyler Cross prima in om een meeslepende vertelling af te leveren. In door de woestijnhitte gekleurde platen krijgen we een bij momenten ultragewelddadig verhaal voorgeschoteld dat raakvlakken vertoont met Tarantino en dezelfde sfeer probeert te scheppen als There Will Be Blood.
Hoewel Taylor Cross een album is dat de lezer zonder al te veel moeite tot het laatste plaatje in de ban houdt, is het geen klassieker in wording. Het uitgekiende kleurgebruik moet bijvoorbeeld de bordkartonnen manier waarop de personages getekend zijn compenseren, zoals de to the point manier van vertellen voorkomt dat de gebruikte clichés al te veel gaan ergeren.
Als hard-boiled, compromisloos werkstuk is Tyler Cross absoluut een geslaagd album te noemen. Nury en Brüno doen nergens ook maar een poging tot subtiliteit, wat voor een fascinerende aaneenschakeling van daden van agressie zorgt. Op dat vlak blijkt de vindingrijkheid van de mensensoort alweer weinig grenzen te kennen. Er lopen evil motherfuckers rond en deze twee auteurs zijn er zeer goed in geslaagd daar enkele fraaie voorbeelden van bij elkaar te harken. Dat levert misschien geen al te hoogstaand werkstuk op, maar hoogst onderhoudend is het wel.
