Het leven van Atar Gull gaat niet over rozen. Ondanks het slavenbestaan houdt hij zijn ijzeren wil. Op een dag zullen zijn meesters boeten.
In 1831 publiceerde de Franse romanschrijver Eugène Sue Atar-Gull, gebaseerd op zijn ervaringen als chirurgijn op zee. Scenarist Fabien Nury was compleet uit zijn lood geslagen wanneer hij deze roman las. Hij bewerkte het boek tot een strip, waarvoor Brüno de tekeningen verzorgde. Atar Gull is het verhaal van een zwarte slaaf tijdens de hoogdagen van de slavernij. Het album valt uiteen in twee grote delen. Het eerste deel beschrijft Atar Gull in zijn dorpsgemeenschap. Hij valt ook daar meteen op door zijn stoïcijnse houding. In de proloog zien we de kleine Atar die niet meehuilt met zijn familie en vrienden om de verloren vrienden en kennissen die als slaaf weggevoerd werden. Wanneer Atar later zelf als slaaf verhandeld wordt, is hij uitgegroeid tot een krachtpatser, met veel waarde voor de handelaren. Op een compromisloze manier wordt de verkoop van Atar getoond en moet hij dan ook inschepen naar verre landen. Zo komt hij in het tweede deel van het verhaal in de Verenigde Staten terecht, waar Tom Will Atars meester wordt. Hoewel Tom menselijk omgaat met zijn slaven, maakt Atar toch kennis met de averechtse logica van de slavernij, waarin medemensen als materiaal bekeken worden. Stilaan komt ook de ware aard van Atar Gull naar boven. De heroïsche slaaf die losbreekt van zijn ketenen en zijn volk oproept tot de vrijheid, is ver weg. Atar bedenkt plannen om iedereen die hem ooit heeft dwars gezeten, definitief te laten boeten. Atar zet daarbij zelfs de levens van zijn eigen dierbaren in.
Met Atar Gull serveert Fabien Nury de lezer een atypisch verhaal. Met een donkere sfeer en zonder echte helden blijft het verhaal zonder problemen hangen in het hoofd van de lezer. Nury idealiseert niet, net zo min als Eugène Sue dat in 1831 deed. Als populair scenarist van verhalen als Legioen of W.E.S.T. raakte hij bekend om zijn verhalen die steeds wel een stevige scheut fantasy bevatten. Atar Gull is mijlenver verwijderd van dat type strips. Het toont de veelzijdigheid en de klasse van Nury dat hij een berekend risico als dit album heeft durven nemen.
Een ander risico is de tekenaar die hij voor dit album onder de arm genomen heeft. Met de uit Duitsland afkomstige Fransman Brüno heeft hij een ervaren, maar veelal onbekende collega aangezocht voor Atar Gull. In zijn tekeningen gebruikt hij veel contrasten tussen licht en schaduw, en het gebrek aan realisme wordt gecompenseerd door een hoog iconisch karakter van de tekeningen. Alles is vrij statisch, maar Brüno slaagt er wel bijzonder goed in om de hoogoplopende emoties in het verhaal steeds goed te vatten. Atar Gull is zijn debuut in het Nederlands, maar wat ons betreft mogen er nog albums van deze eigenzinnige tekenaar volgen.
We houden wel van een strip die uit de band springt en ons verrast. In de aankondigingsfolder van Dargaud sprong Atar Gull er al uit door de opvallende cover, maar deden de namen van de auteurs eerder een veiliger en politiek correcter verhaal over de slavernij verwachten. Nu we Atar Gull volledig achter de kiezen hebben, kunnen we moeilijk anders dan onze mening grondig bijstellen. Dit album zal vele stripliefhebbers doen opschrikken. Een geweten schoppen lijkt dan weer een stap te ver, maar Atar Gull is alleszins één van de meest geëngageerde albums die de laatste tijd verschenen zijn.
