Ook dit jaar heeft Dour weer uitstekende grote namen geprogrammeerd. Zo is het zeker uitkijken geblazen naar headliners als Girls In Hawaii, Mogwai en Phoenix. Maar dat is niet de hoofdreden waarom we afzakken naar de oude mijnterrils vlakbij de Franse grens. Die tientallen verborgen en minder verborgen pareltjes: daar doen we het elk jaar voor. Tien artiesten waarvan we verwachten dat ze de komende vierdaagse zullen blinken.
Darkside – donderdag, 22u – 23u, La Petite Maison Dans La Prairie
Dat Nicolas Jaar op zichzelf al een van de boeiendste namen in elektronicaland is, was reeds geweten na zijn indrukwekkende debuut Space Is Only Noise, maar met het project Darkside overtreft hij zichzelf. Samen met multi-instrumentalist Dave Harrington creëert Jaar een muzikale sfeer die even veel weg heeft van elektronica als van psychedelica, funk, ambient en nog een dozijn andere dingen. Bovendien maakt het tweetal er een erezaak van om hun materiaal live steevast te hertimmeren met uitgebreide improvisaties en jams, wat hun optredens steeds tot een belevenis maakt.
darksideusa.com/
Onra – vrijdag, 16u10 – 17u, Jupiler Boombox
De beatmaker met de geschiftste platenbak op dit festival is ongetwijfeld Onra (al is Madlib ook een goeie kanshebber). Bij deze Fransman geen soulsamples die al duizend keer herkauwd zijn, maar riedels op vreemde instrumenten van op oude vergeten platen uit China en Vietnam. Dat eigenzinnige basismateriaal koppelt Onra aan een heuse boom-bapaanpak die zelfs het roerloze Chinese terracottaleger aan het dansen zou krijgen. Mocht RZA het ooit voor bekeken houden, dan zou Wu-Tang Clan in Onra een meer dan geschikte nieuwe producer vinden.
soundcloud.com/onra
Raekwon – vrijdag, 19u – 20u, The Last Arena
Citeren we even ons eigen Dourverslag van vorig jaar: “Wu-Tang Clan live is altijd een rommelige boel, met negen mc’s die elkaars lijnen vaker dan nodig afmaken, chaotisch door elkaar heen staan te rappen en een aantal brulsessies “Wu-Tang” inzetten waar je een stevig drinkspelletje op zou kunnen spelen.” Niet meteen een verslag waar u warm van loopt? Goed nieuws, want deze keer komt Raekwon, chef van het legendarische negental, gewoon op zijn eentje, dus de chaos zal hier ongetwijfeld minder alomtegenwoordig zijn. Nog overtuiging nodig? Beluister alvast de twee recente uitstekende platen Only Built For Cuban Linx Pt. 2 en Shaolin vs. Wu-Tang.
facebook.com/raekwonmusic
Slow Magic – vrijdag, 14u40 – 15u25, Dance Hall
Hij of zij zit verscholen achter een zebramasker en was een van de ontdekkingen vorig jaar op Pukkelpop — in de Castello, remember? De honderdduizenden views die de clips van “Sorry Safari” en “Corvette Cassette” al kregen op Youtube zijn er niet vreemd aan. We kunnen garanderen dat Slow Magic live nog een heerlijkere geluidstrip is. Die vrijdagnamiddag op Dour hoeft het zelfs geen stralend weer te zijn, de mix van elektro en ambient brengt u sowieso naar een ideale droomwereld, waar ook Mount Kimbie, Four Tet en misschien ook Fuck Buttons thuishoren.
TRAAMS – zaterdag, 14u20 – 15u10, La Petite Maison Dans La Prairie
Wat doe je als je in een slaperig Zuid-Engels plaatsje, genaamd Chichester leeft, en je je volstrekt nutteloos voelt op de wereld? Juist ja, rumoerige muziek beginnen te schrijven — frontman Stu Hopkins runde daarvoor wel eerst nog een nachtclub. TRAAMS, nog maar sinds 2011 bezig, klinkt zo trippy als krautrock, groovy als goeie indierock, en heeft de agressie van garage en de nonchalance van punk. Een uitgesproken geluid hadden ze vrijwel meteen gevonden, de strakke livesound hebben ze naar verluidt ook al door het veelvuldige touren. Om op te warmen schaft u best nog vlug het debuut Grin van het trio aan, dat sinds september uit is bij FatCat Records.
Shigeto – zaterdag, 17u10 – 18u, Jupiler Boombox
Drummer-turned-beatmaker Shigeto schudt live niet enkel beats uit zijn laptop, maar ook uit de jazzdrumset die hij steeds met zich meesleurt. Dat levert beats op met een sterke percussieve nadruk die dansbare opzwependheid koppelen aan een weergaloze melodische diepgang. Laatste plaat No Better Time Than Now bevatte alvast enkele van de beste beats van het afgelopen jaar. Benieuwd hoe Shigeto die naar het podium zal vertalen.
http://iamshigeto.com/
Jagwar Ma – zaterdag, 20u30 – 21u30, La Petite Maison Dans La Prairie
Lijzige psychedelica, beats die doen denken aan het gezapigste van het Manchester van begin jaren negentig: yup, het Australische Jagwar Ma heeft al eens aan een joint geroken, en daar een nogal gezapige attitude aan overgehouden, maar net zo goed een plaat (Howlin) gemaakt die voor een stevig feestje kan tekenen. Als u zich een beetje gezellig gedraagt, that is.
soundcloud.com/jagwar-ma
Maxïmo Park – zaterdag,22u30 – 23u30, La Petite Maison Dans La Prairie
Zo’n negen jaar geleden mocht de groep rond de immer in het rond hossende Paul Smith hier nog headlinen. Dit jaar is de positie iets bescheidener. En toch zou Maxïmo Park wel eens kunnen verrassen, want na enkele magere albums keerde de groep afgelopen winter terug met het knappe Too Much Information waarop de hoekige postpunk van weleer al eens plaats moest maken voor subtielere songs als “Leave This Island”. Dat de groep live nog nooit heeft ontgoocheld, helpt natuurlijk ook. Wees op post.
maximopark.com
Moaning Cities – zondag, 12u50 – 13u30, La Petite Maison Dans La Prairie
Moaning Cities is een relatief jonge en onbekende vijfkoppige band, maar wat voor een geluid hebben ze al! We horen een bezwerende mix van primitieve blues, sixties rock’-n-roll en psychedelica met al even uiteenlopende invloeden: van The Doors over Noord-Afrikaanse en Oosterse muziek (vandaar de sitar, saz en oudou) tot moderne psychrockbands als The Black Angels. Krachtig ook, met een zalige sitar! In Dour komen ze hun debuut Pathways Through The Sail voorstellen, aan ongetwijfeld het grootste publiek waarvoor ze in hun carrière al gespeeld hebben. Vroeg uit uw tent komen, is de boodschap!
Cairo Liberation Front – zondag, 13u20 – 14u, Dance Hall
Natuurlijk bent u na drie dagen al moe gefeest en is het moeilijk om u reeds zo vroeg op de middag naar de Dance Hall te begeven, maar we kunnen u garanderen dat Cairo Liberation Front een van de gekste feestjes van het hele festival bij elkaar zal draaien. Egyptische jongerenmuziek (zogenaamde sha’bi) die je in Cairo uit alle minibusjes hoort knallen, vaker met dan zonder een dosis autotune die zelfs T-Pain een beetje te veel van het goede zou vinden en een muzikale begeleiding die in se altijd hetzelfde is, maar net daardoor ronduit hypnotisch werkt. De ironische noot aan heel dit gegeven? De jongeheren achter Cairo Liberation Front, steevast gekleed in legeruniformen en djellaba’s, zijn Nederlanders die geen woord Arabisch spreken.
cairoliberationfront.com/
