Henning Mankell :: Geschiedenis van een gevallen engel

De man is zo goed als een levende legende. Niet voor niets worden zijn boeken “verslonden en verkocht” in meer dan veertig landen wereldwijd. Iedereen is in de ban van het brein achter de intelligente Wallander-thrillers, die het detectivegenre uit het hoge Noorden schijnbaar nieuw leven in blies. Zoals dat echter gaat met hypes moet men zich ook de vraag durven stellen: wat denkt een paar min of meer objectief lezende ogen van die Henning Mankell?

Wat men verwacht is wat men krijgt: Mankell zelf liegt zijn lezer zeker niet voor. Waaraan heeft de schrijver zijn succes te danken? Een meesterverteller en perfect sfeerschepper is hij zeker, in elk geval als men zijn boeken vergelijkt met wat in Vlaanderen aan detectives verschijnt. Door vaak zijn verhalen in Afrika te situeren, waar Mankell zelf overigens reeds een half leven woont, ontstaat trouwens een spanning voor de gemiddelde lezer. En neemt John Le Carré in tegenstelling tot Pieter Aspe de lezer ook niet wat graag mee richting gebieden waar men anders (geestelijk noch fysiek) ooit komt? Tot slot houdt de schrijver er ook van stukjes “werkelijkheid” in zijn schrijfsels te verwerken. Zo is ook Geschiedenis van een gevallen engel losjes gebaseerd op waargebeurde feiten.

In deze nieuwe roman is de hoofdpersoon Hanna Lundmark, een Zweedse uit het Noorden (waar ze in trieste armoede leefde), die begin 20ste eeuw, als 18-jarige naar het Zuiden van het land moest van haar moeder om er werk te zoeken. Ze besluit aan boord te gaan van een groot schip richting Australië waar ze werkt als kok en in het huwelijk treedt met Lars. Dat huwelijk duurt slechts een maand, want Lars overlijdt en krijgt een zeemansgraf. Verteerd door verdriet besluit Hanna daarop aan wal te gaan in Afrika, waar zij wordt geconfronteerd met een van de meest prominente en prangende problemen van de vorige eeuw, namelijk het gebrek aan kansen voor de zwarte bevolking om vooruit te komen. Daarnaast kijkt ze ook op tegen groot onrecht, ongelijkheid en apartheid. Zij huwt voor de tweede keer en wordt eigenares van een bordeel in de hoofdstad van Mozambique (Lourenco Marques), een Portugese kolonie. Wat zich daar afspeelt, is een loepzuivere thriller die Mankell ook onder de plaatselijke kerktoren had kunnen situeren. Afrika is echter een aangename “couleur locale” en de sociale toestanden die de schrijver op zijn verhaal betrekt, zijn een aangename extra dimensie.

Inderdaad, Mankell schildert de sfeer als het ware voor de ogen van de lezer, die bij het lezen van zoveel zwoele hitte zelf begint te zweten als een otter. Helaas lijkt het alsof Mankell een beetje overdrijft met zijn engagement: hij geeft het hele ongelijkheidsidee behoorlijk wat zwaarte en het blijkt uiteindelijk ook verbonden met het meest gewichtige verhaalelement. Dit doet nogal geforceerd aan en op bepaalde momenten lijkt Mankell echt uit op sensatie. Toch blijft dit een uitstekende pageturner voor het grote publiek, hoewel de schrijver zich aan het eind vergaloppeert en qua spanning wat te kort schiet. Ook blijft de lezer nadien achter met de vraag: wat is nu echt, wat fantasie? Er zijn genres die die lijn kunnen en mogen overschrijden; de vraag is of de thriller tot die genres behoort. Nee, perfect is Geschiedenis van een gevallen engel verre van, maar perfecte boeken zijn er nu eenmaal weinig en perfecte thrillers nog veel minder. Deze nieuwe Mankell-vertaling zal de thrillerliefhebbers dan ook vast wel plezieren, hoewel van deze auteur betere boeken op de markt zijn.

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

aanraders

Maxim Osipov :: Kilometer 101

Dat zelfs op al onschadelijk gemaakte dissidentie nog steeds...

Olga Tokarczuk :: Empusion

Weg met de achterflap! Hoewel het iedereen vrij staat...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

verwant

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in