Ook al blijft de titel vooralsnog een mysterie, toch gaat Wollodrïn veelbelovend van start. Ondanks het heel klassieke scenario, blijft het album boeiend tot aan het einde.
De vaste tandem van scenarist David Chauvel en tekenaar Jérôme Lereculey maakten in het verleden al verschillende heel gesmaakte strips. Hun historische verhalen, overgoten met een geut fantasy spreken een steeds uitgebreider publiek aan. De aantrekkelijke en heel gedetailleerde tekeningen van Lereculey zitten daar natuurlijk voor een groot stuk tussen: er zijn slechts weinig tekenaars die zowel wat personages als wat decors betreft, zo’n mate van afwerking blijven garanderen. Tegelijk blinkt hij ook uit in dynamische actiescènes die de adrenaline in een verhaal kunnen brengen. Doorheen de jaren is de samenwerking met David Chauvel ook verder geperfectioneerd, waarbij beide auteurs elkaar steeds beter lijken aan te voelen.
In de gevangenis van Marmaëkard delen zes gevangenen een cel. Zij krijgen het aanbod om gezamenlijk een opdracht uit te voeren, waarbij ze als wederdienst hulp krijgen bij het ontsnappen. Ze aanvaarden allemaal en krijgen buiten de muren nog de hulp van een wat verlopen krijger. Dit zootje ongeregeld moet de erfgename van één van de twaalf families bevrijden van een bende oorlogszuchtige orcs. De tocht die ze moeten ondernemen belooft dan ook gevaarlijk te worden, aangezien het pad recht door vijandig terrein loopt.
Uitgeverij Silvester lijkt met David Chauvel een hofleverancier gevonden te hebben. Wollodrïn is opnieuw een creatie van zijn hand, een herwerking van zijn eerdere verhaal Zeven Schurken. Met Arthur bereikte hij voor het eerst een ruim publiek, niet toevallig ook met Jérôme Lereculey aan de tekenpen. Het merendeel van zijn grote productie blinkt niet uit in creativiteit. Chauvel is een echte ambachtsman, die perfect begrijpt hoe een avontuurlijk verhaal functioneert. In zijn langstlopende reeks Cosa Nostra combineerde hij die vakkundigheid met een grotere dosis historische achtergronden. Wollodrïn is wat ons betreft dan ook een vintage Chauvel. Hij volgt de platgetreden paden, maar doet dit zo gezwind dat we toch steeds geboeid bleven door zijn verhaal.
Het slot van De ochtend van de as volgt in het tweede deel van deze reeks. In het Frans verscheen dit deel al een tijdje geleden, dus Silvester kan de ontknoping snel op dit eerste deel laten volgen. De auteurs hebben duidelijk de intentie om dan verder te gaan met Wollodrïn, hun eerste echte fantasy-reeks samen. Ondanks hun jarenlange samenwerking is het toch vooral tekenaar Lereculey die deze Wollodrïn tot een aangenaam weglezend stripverhaal maakt. Met zijn indrukwekkende veldslagen laat hij de lezer wegdromen naar een wereld die niet bestaat. Laat dat nu net het ultieme doel van fantasy zijn.
