“Een playbackshow”, dat is wat een Kyuss-fan die ons in de AB
aansprak vond van Garcia Plays Kyuss, het vorige project van
Kyuss-frontman John Garcia. Kyuss Lives! is zijn huidige formatie
en bevat de drie oorspronkelijke leden Garcia, Nick Olivieri (bas)
en Brant Bjork (drums), aangevuld met gitarist Bruno Fevery, die de
lastige taak kreeg Josh Homme te doen vergeten en dit in Brussel
voortreffelijk deed. “Geen enkele band is zoals Kyuss, op zich
belangrijker voor de ontwikkeling van rockmuziek dan grunge. Want
Nirvana kopieerde gewoon Sonic Youth,” aldus dezelfde sympathieke
Kyuss-fan. Over deze uitspraak valt de discussiëren, maar feit is
dat de erg invloedrijke oerstonerband Kyuss gelukkig nog steeds
leeft in ons land, getuige twee concerten in de AB en verschillende
aangekondigde stops op onze zomerfestivals.
Voor we met de nostalgietrip van de avond begonnen, kregen we de
twijfelachtige eer Waxy te mogen begroeten, een
Californisch vijftal van Garcia-getrouwelingen die ons duffe stoner
lieten horen met ruimte voor jampartijen met interessante maar ook
weinig boeiende momenten. De zanger had wat weg van Chad Kroeger
van Nickelback en tijdens de minst aangename momenten dachten we
ook deze betreurenswaardige band te horen. Waxy kreeg het meest
applaus bij hun aankondiging van Kyuss Lives!, wat genoeg zegt,
lijkt ons.
Kyuss Lives! dan – dat we voor het gemak vanaf
nu gewoon Kyuss zullen noemen – begon er nogal bombastisch en
Metallica-achtig aan met een klassieke intro in Star Wars-stijl,
bandleden die afzonderlijk opkwamen om de spanning op te bouwen,
een John Garcia met zonnebril én een gigantische vlag die naar
beneden werd gehesen.
De band demonstreerde al direct dat het hoegenaamd géén
‘playbackshow’ zou worden toen de heerlijke intro van ‘Gardenia’
zich inzette en Garcia en de zijnen het publiek onmiddellijk mee
kreeg. Dat publiek maakte er een avond van headbangen, crowdsurfen
– met talrijke interventies van de stewards – en vooral meezingen
van want met een gemiddelde leeftijd van 35 stond de zaal gevuld
met fans die lang naar dit moment hadden uitgekeken.
De drie aan de instrumenten waren niets dan geweldig, met een
opvallend fris ogende Nick Olivieri. Garcia zelf oogde dan weer
licht vermoeid – niet onlogisch na een namiddagshow – en had soms
moeite vocaal tegen het muzikale geweld op te boksen. Toch bracht
hij Kyuss naar talrijke te onthouden momenten, waaronder ‘Asteroid’
(eigenlijk zonder Garcia, maar soit), een sterk ‘El Rodeo’, waar
Garcia en Olivieri broederlijk naast elkaar gingen zingen en ‘Supa
Scoopa and Mighty Scoop’ met het toepasselijke “did you all enjoy
the show?”.
Net zoals de recente Channel Zero-optredens was Kyuss Lives!
vooral een geweldige, door nostalgie gevoede ervaring voor de fans,
die hun platen even konden inruilen voor het echte werk, want echt
was het zeker toen de geweldige stoner van de Amerikanen onze
trommelvliezen beroerde tot we er als een ‘Green Machine’ – dat
uiteraarde de bisronde mocht afsluiten – bijliepen. Geen
verrassingen of echt overweldigende dingen gezien, maar genoten
hebben we alleszins van de iconische stonerrock die Kyuss de
mensheid heeft geschonken.
Meer Kyuss Lives!
HIER
Meer Waxy
HIER
