Nieuw
ontgonnen (alternatief) talent airplay schenken, dat is het
principe van Mistlicht, een onderdeel van Glimworm, dat dan weer
een programma is van de Gentse radio Urgent.fm. Zes bands/artiesten
die het via Mistlicht tot in de ether geschopt hebben, kregen de
kans zich live voor een publiek te bewijzen in deze eerste
Mistlicht Showcase. Het aangepoden podium was het gezellig
aangeklede Tinnenpottheater, waar een verkoelingssysteem geen
slechte investering zou zijn.
Wie op tijd was, zag zich beloond want de openingsset van
The Salesman Who (afbeelding 1) bleek onmiddellijk
een van de betere van de avond. Waar de Aalsterse band al eens met
vier optreedt, had frontman Daan De Vree aan zichzelf genoeg om de
gewenste indruk na te laten. De Vree pakte uit met de meest
karaktervolle stem van de avond – de Vlaamse Dan Auerbach is
opgestaan! – en bracht ons akoestische indiefolk in de lijn van
Songs: Ohia. Zijn korrelige en hartverwarmende set maakte de avond
al voor de helft geslaagd.
De tweede solo singer-songwriter van de avond bood zich aan in de
vorm van The Bear That Wasn’t, ook wel Daan
Verresen, die de halve finale van de laatste Humo’s Rock Rally
bereikte. Ook hier kregen we een mooie set, een stuk gepolijster en
gestroomlijnder dan de voorafgaande, in de traditie van Sufjan
Stevens en Tom McRae. Daarin schuilde ook het grote gevaar want met
al zijn zachtheid en tederheid, mag The Bear That Wasn’t wat ons
betreft nog iets meer karakter tonen. Zo’n ‘Tony the Lion’ is best
grappig maar muzikaal weinig uitdagend. ‘The Little Witch and the
Brave Boy Are Going to Venus’ en afsluiter ‘Winterwandering’ konden
dan wel meer bekoren.
Suburb Songs, een 100% Puur-band uit het
Oost-Vlaamse Melsele, haalde hun lekkere sound en visuals boven om
het eerste deel netjes af te sluiten. Rokerig, donker, stoer, het
zijn adjectieven die het vijftal meedragen. Drie gitaren,
elektronische begeleiding en de heerlijk diepe stem van Joeri
Dobbeleir zorgden voor een erg vullend geluid en een aantal puike
songs zoals ‘The Light Country’ en ‘The Stars And The Sea’. Niet
alle nummers overschreden de genre-oefening, maar ons oordeel is
toch overwegend positief.
Om geluidshinder zo veel mogelijk te beperken, zagen we de geplande
afsluiter net na de pauze aan het werk. Superlijm
(afbeelding 2) – met jarige frontman en hun eerste AB-optreden
achter de rug – bracht hun leuke Grandaddy-sound, Weezer-riffjes,
Flaming Lips-vrolijkheid en songs over buitenaardse wezens in
stijl. Pieter-Jan Delesie was op zich al even jolig als zijn
muziek, gooide zich op zijn gitaar rammend op de grond en amuseerde
zich met zijn sampler. Leuke songs als ‘Michael Jordan’ en ‘Why
Bother California’ toonden ook aan hoe stevig deze band kan zijn.
Ep binnenkort uit!
De steeds meer drukkende warmte had er zeker mee te maken, maar
tijdens de set van Winterslag konden we er onze
concentratie moeilijk bij houden. De songs van het trio rond Rolf
Verresen waren net iets te mak en te onschuldig om ons te beroeren.
Technisch was het allemaal best in orde en de samenzang mocht er
zijn, maar het venijn zat niet in de staart.
De Brusselse elektronica-artieste Filmjölk
(afbeelding 3) had de meest geschikte set klaar om deze Mistlicht
Showcase af te sluiten. Prikkelende elektronica en boeiende ambient
vloeiden naadloos door het Tinnenpottheater met echo’s van Helios,
Fennesz en Biosphere. Ingrid verstopte zich een beetje achter haar
iMac en liet haar muziek al het communicatiewerk doen. Groot gelijk
overigens. Een meer dan geslaagde Mistlicht Showcase vond in
Filmjölk een gepaste afsluiter.
MySpace The Salesman Who
MySpace The Bear That Wasn’t
vi.be Suburb
Songs
vi.be
Superlijm
MySpace
Winterslag
MySpace
Filmjölk
