- At The Close of Everyday: The Sound Of Someone Watching Me Americana, polder en melancholie. De live-uitvoeringen klinken nog beter dan de albumversies. Dit is de onbetwiste nummer één al was het maar vanwege het gedurfde “Zalig zijn de armen van geest”. Het kippenvelmoment van het jaar.
- Apostle Of Hustle: Folkloric Feel A digital / analog Frankenstein, unclassifiable as to genre; more useful to classify it as Minor Key Mood Music perhaps…Het rockt en rammelt aan alle kanten maar wij waren alvast verkocht bij zoveel huisvlijt.
- Blonde Redhead: Misery Is A Butterfly Nog steeds worden we tot de tranen toe bewogen door dit album van het Amerikaanse trio. Hun ouder werk vermag ons dan wel niet te bekoren, dit gaat recht naar het hart.
- Isis: Panopticon Hondsbrutaal maar toch melodieus. Onder zware gitaaraanslagen en drumbombardementen worden oude wonden genadeloos opengereten. En toch keren we verslaafd aan de pijn terug voor een volgende shot.
- Sufjan Stevens: Seven Swans Breekbaar, intimistisch en het tweede christelijke album in deze top tien.Zou er dan toch een God zijn?
- Mark Lanegan Band: Bubblegum Het meest enigmatische lid van de Queens Of The Stone Age-stamboom en levende legende. Met elk album klinkt hij een stapje dichter bij de dood. Smerige rock recht uit de hel.
- Es: Kaikkeuden kauneus ja käsittämättömyys De titel kunnen we nog steeds niet uitspreken maar de muziek laat ons op nachtelijke uren dromen over uitgestrekte Finse landschappen terwijl we ons blindstaren op het tuinmuurtje.
- Beans: Shock City Maverick Met elke plaat wordt deze man beter. Hip hop en electro clashen op dit album, met een geniaal gedurfde gastrol voor kerkklokkengelui. Shock City Maverick indeed!
- TV On The Radio: Desperate Youth, Blood Thirsty Babes Waanzin, meer kunnen we er niet over kwijt. A capella, free jazz, rock, Peter Gabriël,…we hoorden het er allemaal in en we vinden het na zoveel beluisteringen nog steeds fantastisch. Dit had hoger kunnen scoren, hadden ze zich in de laatste nummers maar niet vertild.
- Le Fly Pan Am: N’Ecoutez pas Hun optreden in Leuven blijft onvergetelijk maar deze dwarsligger uit de Constellationstal liet ook zijn sporen na met als topper de door een locomotief aangetrokken “Autant zig-zag”. Whoow whoow!
2004 was weer eens een indrukwekkend jaar en we hebben gewikt en gewogen tot we zelf een ons wogen maar met bovenstaande lijstje hebben we dan toch vrede genomen. We kunnen er onszelf niet toe brengen om ook nog eens een top twintig bij elkaar te flansen maar weet dat ook de volgende platen ons hartje sneller lieten kloppen: Absynthe Minded: Acquired Taste, múm: Summer Make Good, Cocorosie: La maison de mon rêve, The Thermals: Fuckin A, Alice Donut: Three Sisters, cLOUDDEAD: Ten en De Nihilisten: Etwoaschen Tussenin. Er zijn nog veel andere platen waar u ons op kan wijzen en die in ons lijstje zouden moeten staan maar we hebben er een streep onder getrokken. Genoeg is genoeg. Trop is te veel en te veel is trop. Alleen voor Low: A Lifetime Of Temporary Relief maken we nog een uitzondering maar zoiets is hors catégorie. Dat kun je niet mee laten dingen.
