Eenieder met een beetje (kunst)historisch besef moet niet lang nadenken bij de naam Guernica. Het Baskische stadje (of liever het drama dat er zich afspeelde) dat vereeuwigd werd door Picasso, heeft de twijfelachtige eer om voor eeuwig bekend te staan als de eerste (burger)stad die onder een bommentapijt ten onder ging.
Het in de Brusselse periferie ontstane Guernica mag dan wel zijn naam aan deze schandvlek in de moderne geschiedenis te danken hebben, muzikaal tapt hij uit een ander vaatje. Het viertal, met onder meer Wixel in de rangen, zweert bij vlot in het oor liggende indierock die zich medio jaren negentig voor, tijdens en na de grunge staande wist te houden.
Op de zes nummers tellende e.p. Who Are Your Songs For? barst het spelplezier uit zijn voegen zonder dat de melodie of song ooit uit het oog verloren wordt. Origineel is het uiteraard allemaal niet, maar de groep claimt ook nergens origineel te willen zijn. Zanger (The) Michael weet het maximale uit zijn stem te halen en laat die netjes samenvloeien met de aanstekelijke songs die nergens willen uitblinken in complexiteit.
Van bij het aanvangsnummer “I Wish I Was American” met zachte gitaaraanloop en gesmoorde zang tot het pretentieus-hilarisch getitelde “Conscientiously Escaping The Chains Of Western Civilization I Am What You Could Call A Post Modern Houdini” weet het album te charmeren. Afwisselend hard en zacht blijft de groep bij het betere gitaargeweld van de jaren negentig zweren.
Het stevige “In De Wolken” is de enige instrumentale song op de plaat, maar weet de spanningsboog wel een nummer lang vol te houden. Door het rustigere “I Cried The Day Marlon Brando Died” erop te laten volgen, weet de groep variatie in zijn songs te behouden, ook al lijken ze allemaal volgens eenzelfde opbouw te fungeren. Ook dat hoeft niet als kritiek gelezen te worden, omdat Guernica in de eerste plaats aanstekelijke rocksongs wil brengen.
Wixel liet in een interview weten dat zanger-gitarist Michael heel uitgesproken ideeën heeft rond zijn muziek. Maar wie Who Are Your Songs For? beluistert, kan daar geen graten in zien. De zes nummers getuigen van voldoende inventiviteit en lef om deze e.p. minstens een luisterbeurt te gunnen en uit te kijken naar het debuut dat ook voor dit jaar gepland staat.
De groep Guernica zal weliswaar nooit de faam bereiken van het stadje of het kunstwerk, maar het is ook maar de vraag of dat het doel is. Het lijkt interessanter om te besluiten dat de groep — wars van alle post-, garage- en stonerrockhypes — erin geslaagd is een fijn plaatje uit te brengen dat gewoon complexloos wenst te rocken.
