Het Nederlandse Paaspop wordt jaarlijks op touw gezet tijdens het paasweekend en is meteen ook hét startschot van een gloednieuw festivalseizoen. The greatest show on earth, en wat voor shows hebben we gezien. Op het festival mochten er grofweg 250 acts spelen en dit verdeeld over 17 originele podia.
De start van het festival viel jammer genoeg letterlijk een beetje in het water. De zware regenval liet de parking immers helemaal onderlopen en zorgde voor veel problemen en frustraties, maar eenmaal aangekomen op het indrukwekkend verlichte en versierde terrein was dat snel vergeten, en kon de lekkere rock-‘n-roll-sfeer van start gaan.
WARGASM @ The Jack
Vrijdagmiddag, 16 uur, eerste concert in The Jack. De uitdaging om het publiek warm te krijgen aan de start van het festival ging naar WARGASM, een band uit de UK die momenteel ook het voorprogramma van Limp Bizkit verzorgt. De dynamiek tussen Sam en Milkie straalde energie uit die al snel werd opgenomen door het publiek, en zo ontstond de eerste moshpit van de dag.
Triggerfinger @ Phoenix
Het was even zoeken voor de mannen van Triggerfinger aan het begin van hun show. Begin februari liet de Belgische rockband weten dat hun bassist Paul Van Bruystegem verdergaat met zijn eigen verhaal. In zijn voetsporen treedt nu Geoffrey Burton op. Hoewel de heren niet startten met de krachtige show die we meestal van hen mogen verwachten, zagen we naar het einde toch meer en meer de gekende Triggerfinger.
Frank Carter & The Rattlesnakes @ Phoenix
Frank Carter zagen we dan weer meer in en op het publiek dan op het podium zelf. De zanger liet niets aan de verbeelding over om een waanzinnige sfeer neer te zetten waarbij ook de moshpits natuurlijk niet mochten ontbreken. De hele tent laafde zich aan de energie die vrijkwam, mede dankzij The Rattlesnakes. De verstandhouding tussen deze twee zat zo goed dat het leek alsof ze dit al jaren deden. Met Paaspop als hun enige Benelux-show in het voorjaar denken we dat we ons als drie landen mooi hebben gerepresenteerd.
DI-RECT @ Apollo
De Nederlandse groep stond als subheadliner in de Apollo. De grootste festivaltent van Europa was volledig gevuld met mensen die bereid waren luidkeels mee te zingen met hits van DI-RECT, zoals “Soldier On”. We mochten ook kennismaken met wat nieuw materiaal van hen. Dat werd goed ontvangen, maar kon toch niet op tegen hun oudere repertoire.
John Coffey @ The Jack
Met uitzondering van het optreden in het Tilburgse Cul de Sac zien we John Coffey voor het eerst sinds bijna zeven jaar terug in beeld verschijnen. In 2016 kondigde de hardcorepunkband namelijk aan dat ze er even mee zouden stoppen. De lange wachttijd van de fans werd beloond met hun nieuwe song “Steal Waltz”. En boy, die werd goed ontvangen! Zowel de band als het publiek zetten The Jack helemaal op z’n kop en lieten zien hoe het moet. Zo werd er tijdens hun hit “Heart Of A Traitor” een gigantische circlepit gevormd. Wat een comeback.
Limp Bizkit @ Apollo
Let’s party like it’s ’99. Dit wordt meerdere malen door de microfoon geroepen door Fred Durst. De Amerikaanse band staat vandaag als headliner in de Apollo. Hoewel we vooral veel mensen in het publiek spotten die de hoogdagen van Limp Bizkit nog hebben meegemaakt, zien we in de moshpits toch ook alle leeftijden terug – de nu-metal van Fred en co vindt duidelijk ook zijn weg naar het jongere publiek. Hun eigen repertoire gecombineerd met covers van “Rapper’s Delight” en “Smells Like Teen Spirit” zetten de tent in vuur en vlam. Maar het zijn de teksten van “Nookie”, “My Generation” en andere classics die de hele ‘crazy circustent’, zoals Dust het zelf benoemt, laten daveren.
De show stond gepland voor anderhalf uur, maar werd een halfuur vroeger beëindigd. Zo zou je toch de vraag kunnen stellen of hun gloriedagen stilaan ten einde lopen, maar de stralende gezichten en straffe zweetgeur spreken dit alvast tegen.
