In de Schaduwen heeft een verdiende plek binnen de gerenommeerde collectie Vrije Vlucht. Dit eerste deel toont auteurs op de toppen van hun kunnen. Tegelijk is de strip een afscheid van (en eerbetoon aan) de te vroeg weggevallen Hubert.
Met het overlijden van Hubert (voluit Hubert Boulard) verloor de stripwereld in 2020 één van de meest poëtische stemmen in het genre van (onder meer) de fantasy. Hubert schreef tal van verhalen en kleurde ook voor verschillende collega’s werk in, maar zijn fantasieverhalen blijven bij het meest markante werk van zijn hand. Voor Vincent Mallié schreef hij nog voor zijn dood In de Schaduwen, waarvan het eerste deel recent verscheen in de collectie Vrije Vlucht.
Arzhur is een ridder die aan de zelfkant van de maatschappij verzeild geraakt is. Als een soort dolende huurling moet hij de eindjes aan mekaar knopen. Een ontmoeting met drie mysterieuze vrouwen brengt hem op het pad van prinses Islen. Zij zit opgesloten in een kasteel, maar de vraag is vooral of zij wel bevrijd wil worden. Welke rol spelen de drie onbekende vrouwen in dit geheel? Of Islen wel terug naar haar vader en haar donkere verleden wil, is een kwestie waar Arzhur tot zijn scha en schande mee achter komt in de loop van dit eerste album.
Het scenario is van een klassieke schoonheid, met tal van bekende elementen uit sprookjesverhalen. Hierin komt postuum het talent van Hubert naar boven, door die gekende elementen te verbinden door subtiele karaktertekening en veel ruimte te laten voor sfeerschepping. Alle personages durven buiten de lijntjes van de sprookjesclichés te kleuren, wat In de Schaduwen toch wat meer pit en karakter geeft.
Dat Vincent Mallié een eind weg kan tekenen, was ook al eerder gekend. De afgelopen jaren werkte hij met Régis Loisel en Jean-Blaise Djian aan De Grote Dode. Ook in dit nieuwe album is de grafische invloed van Loisel nog duidelijk merkbaar, maar tegelijk behoudt Mallié zijn eigenheid en durft hij zeker in de meer duistere passages feller afwijken van zijn grote voorbeeld. Online deelde Mallié al wat platen van deze strip in zwart-wit, en daar maken zijn grotere platen met veel decorelementen nog meer indruk dan in de finale kleurenversie.
Met In de Schaduwen hebben twee klassevolle auteurs elkaar gevonden en vullen ze elkaars kwaliteiten goed aan. Dat we deze recensie moeten starten met een terugblik op de helaas overleden Hubert, wordt alleen maar schrijnender door de kwaliteiten van In de Schaduwen. Deze reeks zal een soort afscheid worden van nieuw werk van de getalenteerde Fransman, waarna we ons alleen nog maar kunnen beroepen op het herlezen van zijn indrukwekkende oeuvre. In dat oeuvre heeft In de Schaduwen met het eerste deel alvast een eervolle plek opgeëist.
