Begin maart was de vraag Wie Is Guy? Negen maanden later is die vraag beantwoord. Guy is brutaal. Guy is Zwanger, Guy was Zwanger: nog net op de valreep van dit jaar staat de Brusselse rapper er met plaat nummer twee: Brutaal. Omdat stilstaan op een transportband achteruit gaan is.
“Nog een plaat? In hetzelfde jaar?” (“Waarom”)
(lacht en citeert verder) “Waar halt g’uw inspiratie / Waarom maakt ge ’t u zo zwaar?” Ik had bij Wie is Guy? het gevoel dat ik nog niet genoeg antwoorden op die vraag had gegeven. Er stonden misschien wat veel featurings op, en ik had zin om wat tracks te schrijven die live een meerwaarde konden zijn. Dat was één. Twee is dat ik graag onder druk presteert. Twee weken na het verschijnen van die vorige, ben ik dus de kantoren van Universal binnengestormd, en heb ik gezegd dat er exact negen maanden na die eerste een tweede moest liggen.”
“Ja, ik wilde me wat afzetten tegen al het succes. Ik wilde iets anders laten horen, vooral voor mezelf, maar ook voor zij die er bij waren van het eerste uur, de echte hiphopfans. Dat is uiteindelijk waar ik vandaan kom. Op het moment dat ik de titel Brutaal vond, wist ik waar het heen moest. Ik krijg vaak te horen dat ik brutaal kan zijn, immers. Dat is ok, ik vind dat geen negatief woord. Meteen zag ik hoe ik die rode draad kon doortrekken in het artwork met dat brutalisme, de optredens en de merch, en toen zag ik het woord neergeschreven en las ik: Bru-Taal, Brussel en dat waar ik mee speel. En ik wist dat het een harde plaat moest worden, een winteralbum: koud en kil, als een brutalistisch gebouw waar je niet omheen kan. Je kunt het zwart of wit vinden, maar geen grijs. Want dat bestaat niet voor mij.”
“Artistiek richt ik me op mezelf. Dit is zelfreflectie, voeten op de grond, en vooral in de stront. Ik wil niet vergeten waar ik heb gezeten, ik wil niet gaan zweven omdat het nu even meezit. Ik hoef niet nog eens in De Afspraak te zitten. Ik heb vragen gekregen voor De Slimste Mens, voor De Ideale Wereld, daar ga ik allemaal niet op in. Enkel als het gerelateerd is aan de muziek, zeg ik ja. Ik hoef geen tv-persoonlijkheid te worden. Tenzij ze me vragen voor een film. Dan ga ik de medaille twee keer omdraaien én er eens in bijten. Dat zou ik nog wel eens willen doen.”
“Hoe komt het dat er niks meer in de weg staat? Ik ben het ni gewoon als alles goed draait” (“Niemand”)
“Die zin, dat heeft die beat in me losgemaakt. Ik voelde dat ik daarop diep moest gaan. “Niemand” staat wat apart op de plaat, maar het hoort er op. Dat is Gorik die aan het woord is. En er mag ook wel eens over eenzaamheid gesproken worden. Mensen moeten niet denken dat ik altijd maar in de club sta of op restaurant zit. Toen ik dat deze zomer schreef, net na een rij van vijftien concerten, zat ik aan zee op afzondering om te schrijven. Ik voelde me alleen, en zo kwam het er ook uit: ‘Is er iemand die me helpt als het mis gaat?’ En ik had toen ook het idee dat ik niemand zou hebben mocht ik in de cel belanden. Zelfs nu kan ik soms nog verdwalen in dat soort gedachten. Ik geloof dat niemand mij echt kent. Ik ben er zeker van dat iedereen geheimen meeneemt in zijn graf, gevoelens waar anderen niets van hebben geweten. Ik ben heel erg open, maar er zijn net zo goed vlakken waarop ik muren rond me bouw.”
“Toch heb ik geprobeerd om op Brutaal minder achterom te kijken. We – Gorik en Guy – wilden niet hetzelfde receptje gaan uitmelken van “Gorik Pt. 1”. Om dezelfde reden als we van Wie Is Guy? ook geen deluxe-editie wilden uitbrengen. Neeneeneen, liever iets nieuws dan nog eens vertellen over wat ik heb meegemaakt omdat dat zo goed onthaald werd. En het was zeker te vroeg voor “Gorik Pt. 2″. Daarvoor ging het te goed, dat kon ik niet in de zomer schrijven. Ik heb er schetsen voor, de beat ligt vast, maar om dat af te krijgen moet ik eens twee weken alleen weg. Maar om eerlijk te zijn zit ik iets te goed in mijn vel om nu terug zo diep te willen gaan.”
“Ik moest mijn moeder ook eerst zien voor ik aan dat nummer kan beginnen, en dat is vorige week voor het eerst in vier jaar gebeurd. Ik ben samen met haar en mijn zus iets gaan eten, en dat was heel gezellig. Vanaf nu kijken we dus vooruit. Ik wil die terugblik nog wel maken, maar daarvoor moet ik haar begrijpen. Het plan is immers om in “Gorik Pt. 2” in haar huid te kruipen. Nadat ik in het eerste deel mijn beklag heb gedaan en mijn verleden heb uitgespuwd, ga ik haar een brief laten schrijven aan mij. Zij moet ook aan het woord komen, en daarvoor moet ik inzicht hebben. Want ze heeft fouten gemaakt, en ik denk dat die uitgelegd moeten worden. In “Niemand” rap ik nog “Ik mis haar / Wis vaak” maar is dus voorbij. Het is het laatste stukje van vroeger dat ik nu achter me heb kunnen laten, en dat voelt goéd.”
“Alles wat ik nu goe doe heb ik vroeger ooit verpest” (“Ellenbogenwerk”)
“Het zou gemakkelijk zijn om alles wat me nu overkomt puur als mijn eigen verdienste te claimen, maar dat is niet zo. Om maar te beginnen: zonder de beatmakers stond er geen één nummer op mijn plaat. Ik kan immers geen muziek maken, daar heb ik hen voor nodig. En zonder goeie vriendenkring had ik misschien niet het vertrouwen in mezelf gehad om er voor te gaan. Zonder Stikstof was er nooit een Zwangere Guy geweest. Ik wil niet vergeten waar ik van kom. Daarom heb ik ook opnieuw een tekstfragment van Dirk De Wachter gebruikt. Toen ik “Ellenbogenwerk” aan het afmixen was, voelde ik dat het gepast was om hem er nog eens bij te halen. Sticks en ik hebben het er over ons succes en de valkuilen ervan, precies waar hij het over heeft.”
“succes is een samenloop van omstandigheden, en zo heb ik er veel gehad. Waaruit je komt, vanwaar je klimt, wat je denkt, hoe je schrijft, wat je wil, wat je leert uit je fouten, doorzettingsvermogen,… Ik stort mij nu op wat ik aan het doen ben, en dit wil ik blijven doen tot ik dood ben. Neen, ik ga op mijn zestigste niet meer staan rappen op een podium, maar ik wil mijn kunst blijven verfijnen. Ik zag onlangs een documentaire over een negentigjarige Japanse sushichef, Jiro, die nog altijd beter probeert te worden; zo zal ik ook te werk gaan. Het gaan om dat soort toewijding.”
(zucht diep) Ik ben vooral bang dat dit niet lang gaat duren, dus ik moet nu alles geven wat ik heb, genieten van elke stap. En ik hoef niet hoger en hoger te gaan, wél vooruit. Ik héb schrik van de val, en ik word er ook vaak voor gewaarschuwd: pas op, want nu gaat het goed, maar… Terwijl ik ver wil gaan. Ik heb heel lang achteruit gekeken, nu krijg ik de kans om vooruit te gaan. Dus ja, ik wil mezelf bewijzen. Want ik sta graag in het midden van de belangstelling. Ik wil me tonen. Zo simpel is het.”
“Hoe het nog beter kan dan dit jaar? In het Sportpaleis ga ik nooit staan, dus ik denk vooral dat ik me ga verdiepen in andere vormen van cultuur. Ik zou eens een boek moeten lezen, meer films kijken,.. En daar zal ik inspiratie uit halen. Nederlands is zo’n rijke taal, meer dan Frans, en ik heb bijlange nog niet elk woord dat bestaat gebruikt. Mijn woordenschat is nog zo arm, dat ik op dat vlak nog veel progressie kan maken. Ik denk dat het op dat vlak zal gebeuren: groeien, slimmer worden. Er zijn nog veel mogelijkheden, want ik geloof niet dat er een limiet staat op inspiratie. En dat moet niet altijd aanslaan. Ik wil er niet bang voor zijn om eens iets superluguber te maken waarmee ik terug in de hele kleine zalen sta, of een alter ego creëren. Waarom zou ik enkel dit moeten doen, of denken dat ik er nu wel ben. Maar het zal binnen de hiphop blijven, ja. Een boek schrijven? Ikke? (lacht hartelijk) Er zijn nu wel mensen een kookboek over me aan het schrijven.”
“Ben een deel van het probleem, eet vaak vis en te veel vlees. vlieg over heel de wereld alsof dat het mij niks scheelt.” (“Grijze zone”)
“Ergens is Brutaal ook een jaaroverzicht, en dan kun je er niet om heen dat Anuna en Greta het nieuws hebben beheerst. Ze zijn overal, en hun boodschap is niets nieuws maar, zoals ook N-VA en Vlaams Belang niets nieuws brengen. En ja, zo’n actuele dingen vloeien uit mijn pen, en dan lees ik dat. Tja, ook dat is in mijn hart laten kijken hé, en in mijn hoofd. Het is herkenbaar voor veel mensen. Maar neen, het houdt me niet bezig, maar ik kan het wel toegeven: ik ben deel van het probleem. Ik probeer hoogstens eerlijk vlees en eerlijke vis te eten. Ik denk dat dat vooral belangrijk is: weet waarvan je vlees komt. Liever een avond met goed brood en soep en kaas – een 18 maand gerijpte Comté bijvoorbeeld — in plaats van in een goedkope supermarkt een stuk plofkip te kopen.”
“Altijd onderweg . Zit steeds vaker aan de fles. Sip henny en hypnotiq die me helpen tegen stress” (“Ellenbogenwerk”)
“Drank is gevaarlijk voor mij. Ik moet oppassen met de feestjes. 65 optredens betekent 65 feestjes betekent 65 recuperatiedagen met een kater. Maar ook dan ga ik door. Als ik een afspraak heb, dan sta ik daar. Maar ik zou niet weten waarom ik niet eerlijk zou kunnen zijn over mijn drankverbruik als het zo aanwezig is. Maar goed, ik heb ondertussen al geleerd dat ik geen LSD mag nemen voor een optreden. (lacht) Ik keek naar de lichten en vond alles zo mooi dat ik de helft van mijn teksten vergat. Ik wist niet meer waar ik was.”
“Ondernemen zit al eeuwen in mijn bloedlijn” (“Gutterlijfstijl”)
“Ja, ik wil alles zelf in handen nemen, want alles moet zijn zoals het in mijn hoofd is. Niemand mag daar iets aan veranderen. Controlefreak? Welja. Uiteindelijk: als er iemand in mijn team een fout maakt, een backstage bij elkaar slaat, ben ik wel de verantwoordelijke. Don’t fuck around, want je speelt met mijn naam. Ik mag met flessen smijten als ik dat wil, of het kot afbreken, en dan ga ik beseffen hoe stom dat is en sorry zeggen. Maar iemand anders moet slimmer zijn dan mij, en me tegenhouden. En ik moet dat toelaten.”
“Ik moet kunnen doen wat ik wil, daarin ben ik heel egoïstisch, en dat weten mensen van mij: je gaat met me mee of je laat me los. En dat wil niet zeggen dat ik me niets laat zeggen, of mijn ideeën niet kan veranderen als iemand iets juist zegt. Ik ben koppig, maar ik sta open voor feedback. Dus ja, ik metsel, las en schilder ook zelf in die pop-upwinkel met mijn merchandise nu. Als het dan lelijk is, is het tenminste mijn eigen fout. Klink ik als een bedrijfsleider? (lachje) Ik ben gedreven, dat ga ik niet ontkennen. Dat is toch niet slecht?”
