Het openingsweekend in de Verenigde Staten was nog niet goed en wel voorbij en J.J. Abrams luidde al het einde van ‘de indiefilm’ in. Met een schamele opbrengst van 6,5 miljoen dollar, was Booksmart een symptoom van een al langer durende strijd tegen de blockbuster. Vanop de barricades riepen Ryan Reynolds, Natalie Portman en zelfs Taylor Swift op om de film alsnog te gaan zien. Niet dat Taylor Swift enige autoriteit toekomt als het over film gaat, maar over Booksmart had ze wel een punt: deze young adult film is te entertainend, innovatief en hilarisch om zomaar links te laten liggen. Foei, cultuurbarbaren.
Wat maakt deze tienerfilm over een uit de hand gelopen feestje nu net zo indrukwekkend dat half Hollywood erom rouwt? Nu, enerzijds omdat het opnieuw een film gemaakt is door vrouwen over vrouwen. Het representatieargument geldt overigens ook voor de vrouwen die erin voorkomen: beide tieners vallen niet onder de normatieve vorm van vrouwelijkheid: Molly is ‘plus size’, Amy voelt zich aangetrokken tot meisjes. Godzijdank valt er veel meer te bejubelen in Booksmart dan louter het sociaal-politieke randje.
Booksmart gaat zoals de titel doet vermo
eden over twee slimme tienermeisjes die net dat tikkeltje te veel met hun neuzen in de boeken hebben gezeten. Molly en Amy maakten neppe identiteitskaarten om universiteitsbibliotheken binnen te sluipen, gaan in het weekend debatteren en houden onderling discussies over de ethiek van porno. De avond voor hun diploma uitreiking beslissen ze om alsnog op één avond hun imago om te gooien: niet langer de bollenbozen, maar dolle feestneuzen.
En zijn wij blij dat we met hen mee mochten op pad. De avond brengt hen van decadente cruiseschepen, naar taxiritten met criminelen en van ayahuasca-aardbeien naar carjackings. Het is één tienerleven gepropt in één nacht die simpelweg geweldig vermakelijk is. Met drugsscènes die zich ontvouwen tot een stopmotionanimatiemoment en feestjes waarop een hoop zelfingenomen tieners een fin-de-siècle rollenspel organiseren, loopt u gegarandeerd met een idioot blije smikkel de zaal uit. Daarnaast zit je ook gewoon met twee intelligente vrouwen in de hoofdrol die met hun snedige opmerkingen en kwinkslagen de humor mijlen verder doen rijken dat het sitcomniveau.
Bovendien is Booksmart het soort film dat u uw dochters en zonen wil verplichten om te zien. Al is het maar om de mythe te doorprikken dat je enige controle hebt over het narratief dat mensen op je plakken. De poging van Amy en Molly om zich te ontpoppen tot populaire meiden is even naïef als naar een schoolreünie gaan om te bewijzen hoe veraf je nu staat van je jongere zelve. Die boomerang komt hoe dan ook terug in je gezicht geknald, ook voor onze twee hoofdpersonages.
Coming-of-ageverhaal zijnde, ontvangen ze in de plaats daarvan op zijn minst wat levenslessen. Over het verschil tussen ‘gender performance’ en iemands seksuele identiteit, over het gif dat zelfs in de mooiste vriendschappen binnensluipt en over de stunteligheid van jonge seksualiteit. Die lessen heeft Olivia Wilde ook bloedmooi verpakt: Molly’s verliefdheid wordt verbeeldt in een purperen jungle en Amy ervaart haar eerste hartzeer in een wazig zwembad vol halfnaakte lichamen op de tonen van Perfume Genius’ ‘Slip Away’.
Dus ja, het is daadwerkelijk zonde dat het ook in België één week na de release al zoeken was naar een vertoning van Booksmart na zeven uur ’s avonds. Als het einde van de (bioscooprelease van) de indiefilm er is, is die in ieder geval geëindigd op een mooi hoogtepunt. De millennials hebben alleszins alvast hun prachtige tienerdrama gekregen. Nu gewoon hopen dat ze het ooit te zien krijgen.
