Zola Jesus :: ”Het moet beter. Altijd maar beter.”

Met Conatus van Zola Jesus lijkt het doemerigste en ijzigste van de jaren tachtig terug, maar zelf wil de Amerikaans-Russische Nika Roza Danilova daar niet van horen. "Gothic is iets voor veertienjarigen", zegt ze horreus. Maar zo bedoelden we het dan ook niet.

Wat we haar probeerden duidelijk te maken: dat haar kille, afstandelijke en duistere pop met galmende zang geen klein beetje aan dramatisch Duits jaren tachtiggeweld deed denken. Maar gothic blijkt over de Atlantische Oceaan een ander jasje te dragen. "Ik hoor de vergelijking hier wel vaker", zegt ze."In de Verenigde Staten is goth echter niet iets dat je wil zijn. Dat is iets voor het rijtje Marilyn Manson, Evanescence, KMFDM,… vreselijke karikaturen; iets voor veertienjarigen. Zelfs ben ik eerder een grote fan van Cocteau Twins, Nick Cave,… dat is voor mij gothic."

Dat het duistere muziek is wil ze niettemin niet helemaal bevestigen. "Naargeestig? Zo zou ik het zeker niet noemen. Het hangt ook allemaal af van welke song je neemt. Soms voel ik meer de drang om tot revolutie op te roepen, de aandrang om iets te zeggen dat aanzet tot actie, andere keren heb ik gewoon het gevoel dat er geen hoop meer is, sluipt er cynisme in mij en mijn muziek."

"Zwartgallig? Da’s gewoon hoe ik ben. (verlegen lachje) Ach, ik vind dat niet duister, eerder van realiteitszin getuigen. Ik leef liever met een oog voor de werkelijke toestand van de wereld, dan in een fantasiewereld om de waarheid te ontwijken. Ik maak gewoon heel eerlijke muziek. Het is niet altijd aangenaam om horen, maar liever dat dan escapisme. De wereld heeft heel mooie kanten, maar ook lelijke. Die dualiteit zit ook in mijn muziek. Er is schoonheid, maar ook angst. Er zijn heel wat problemen in de wereld die niet worden aangepakt. Of niet luid genoeg worden aangewezen."

Haar platen — drie ondertussen — neemt Danilova op in de winter. Dat is belangrijk, vertelt ze. "Er is een soort eenzaamheid en stilte aan de winter, die ik koester: niemand op straat, iedereen binnen, je hebt het gevoel dat de wereld van jou is als je uit het venster kijkt. Moest je denken aan uitgestrekte sneeuwvlakten? Dat past wel, ja. En dat etherische sfeertje, daar hou ik nu eenmaal van. Ik heb het wel graag als dingen een beetje onbepaald blijven, als je geluiden niet kunt thuisbrengen."

In Oost-Europese kunst is er die notie van de Slavische ziel. Is ze daar als kind van ingeweken Russen bekend mee? "Een beetje", zegt ze. "Diep vanbinnen voel ik daar wel een connectie mee. Er is die vreemde band met mijn verre roots. Die kilte in mijn muziek is daar zeker ook aan verwant. Ze zijn afstandelijk. Ik zie mezelf niet als een melancholisch persoon, maar ik heb mijn momenten. I’m a pretty dynamic person. Er zijn momenten dat ik me kan verliezen in verdriet."

"Mijn ouders praatten overigens weinig over hun land van afkomst, en vielen me daar niet mee lastig. Ik denk dat ze vooral built in america wilden zijn. Ze wilden niet blijven hangen in hun achtergrond, maar vooruit. Ik ben ook nooit in Rusland geweest. Normaal zou ik enkele weken geleden in Moskou hebben opgetreden, maar mijn visum bleek niet in orde. Ik hoop dat het er ooit nog eens van komt."

Wanderlust

Het was een eenzaam opgroeien voor de kleine Nika Roza, een stuk buiten het kleine stadje Merrill in Wisconsin. " Mijn moeder is een lerares, en mijn vader verkoopt auto’s. Maar we leefden ver van de maatschappij. Ik had mijn familie, maar dat was het: stilte voor de rest. We leefden vrij afgelegen. Toen ik jonger was, wilde ik daar weg. Ik had last van wanderlust, wilde de wereld verkennen. Nu mis ik het, het feit dat ik mijn huis kon verlaten en mijlen lang niemand ontmoette; dat bijna klassiek gevoel dat je meester van het land bent, dat het van jou is. Nu stap ik mijn appartement uit, en word ik geconfronteerd met anderen. Het lijkt me waarachtiger om op je eigen stuk land te leven, met niemand anders in de buurt."

Maar dus leerde Danilova zichzelf op zeer jonge leeftijd opera zingen. "Ik was zeven toen ik er mee begon. Later ging ook wat lessen volgen. Het was een vreemde stap ja. Ik weet niet waar het vandaan kwam, het was een impuls; iets dat ik wilde doen. Mijn ouders konden eer geen touw aan vastknopen waarom ik dat wilde doen, vooral aangezien ze zelf helemaal niet naar opera luisterden."

Ze bleef muzikaal ook een eenzaat, ook later. "Ik heb het nooit geleerd; in een groepje zitten", zegt ze. "Ik kon het niet: compromissen sluiten over mijn ideeën. Het moment dat ik ontdekte wat ik met een computer kon doen, vond ik mijn taal ook. Al die oneindige mogelijkheden; eindelijk was er een manier om de muziek te maken die ik in mijn hoofd hoorde. Zo heb ik geleerd om mijn eigen band te zijn: ik speel elk instrument zelf in."

"Live heb ik nu wel een groep. Die spelen wat ik hen geleerd heb, maar brengen zeker hun invloeden mee. Wat ik geweldig aan hen vind, is hoe ze elk een andere stijl hebben: mijn drummer komt uit de black metal, de bassist houdt van R&B en synthesizers, en de gast die de strijkers uit zijn toetsen haalt is erg into soundtracks. Het is een interessante mix om samen op mijn muziek los te laten; ’t is erg dynamisch."

Of ze zichzelf ooit met hen songs ziet schrijven? Ze glimlacht: "Ik denk het niet. We hebben het geprobeerd, hoor, maar het ging nergens heen. Ik ben een controlefreak, vrees ik. Geef me dus maar de studio; daar kan ik iets nieuws creëren, op de planken herhaal je gewoon iets dat er al was. Zelfs al evolueren de songs heel hard naarmate ik meer live speel."

Vooruit

Altijd maar vooruit dus, zoals de vertaling van dat Latijnse Conatus luidt. " Het moet blijven evolueren", benadrukt Danilova. "Mijn vorige plaat Stridulum II is iets anders dan deze plaat; ’t zijn telkens nieuwe niveaus van hetzelfde. Van bij mijn debuut The Spoils wist ik heel goed wat ik wilde, en daar ben ik beginnen werken naar het volgende niveau. Vandaar dat "Conatus"; ik wil in beweging blijven, niet stilstaan, het moest weer een stap verder zijn, alsof ik door moest gaan, blijven muziek maken. Ik geloof dat elke keer als ik iets maak, het weer beter is dan wat ik vroeger maakte. Altijd maar beter."

"Daarom bracht ik ook regelmatig EP’s uit, vroeger. Ik studeerde nog, en had geen tijd om meer materiaal te schrijven, maar wilde wel iets uitbrengen: zo kon ik dingen uitproberen. En dus was er geen full cd, wel een EP. Ook in mijn teksten gaat het over die drang om te blijven scheppen, te willen vernietigen wat ik vroeger maakte,.. Daarom voelt het ook zo koud, omdat het ook voor mij erg mechanisch aanvoelt; die eeuwige dwang van dat mezelf voortdurend aanmanend "je moet beter worden"."

En dus hoort Danilova op Conatus vooral waar het fout zit. " Ik zou je een waslijst van opmerkingen kunnen geven", zucht ze. "Op al mijn platen stikt het van de fouten. Daarom voelen ze ook zo ruw voor mij; ik hoor voortdurend waar ik fout ging. Ik wil alles alweer anders doen. Het probleem is dat ik altijd een idee in mijn hoofd heb waar ik wil uitkomen, en dat overstijgt steevast mijn mogelijkheden als persoon. Ik probeer niettemin, maar schiet dus voortdurend te kort."

http://zolajesus.com/
http://www.myspace.com/zolajesus
http://zolajesus.com/
Souterrain Transmisions

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

verwant

Sonic City Pre-Party :: 9 november 2018, Depart (Kortrijk)

Op de vooravond van het ware Sonic City-weekend kreeg...

Zola Jesus :: 27 november 2017, Beursschouwburg

Na een zoekende start vond Zola Jesus in de...

Zola Jesus :: Okovi

De orkestrale, donkere pop van Zola Jesus klinkt anno...

Affiche Dour Festival compleet

De organisatoren van Dour Festival zijn versneld in rechte...

Zola Jesus :: Taiga

De prinses van de duisternis liet haar haren weer...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in