Kan je na 25 jaar nog steeds optredens geven die het dak van de concertzaal blazen? Fun Lovin’ Criminals deed in de AB alvast een verdienstelijke poging. Een die doet uitkijken naar dat nieuwe album, dat er naar verluidt zit aan te komen.
Tongue-in-cheek, daar zijn de drie New Yorkers fan van. Maar ook van hard werken. Hoe verklaar je anders die bezwete kostuumvesten na afloop? Oké, de tijd heeft ook op hen vat gehad, er zat al eens een rustpunt(je) in de set, maar voor de rest zat er vaart in. Het begon al goed met “Fun Lovin’ Criminal”, zowat het anthem van dit trio. Straf ook hoe ze er met hun drietjes in slagen een volwaardige sound neer te poten. Maar of dat nu zo luid moest dat de bassen onze broekspijpen deden flapperen?
Niettemin: Huey Morgan, Brian ‘Fast’ Leiser en drummer Frank Benbini waren gekomen om ons duidelijk te maken dat hun aanstekelijke en bijwijlen loungy mix van soul, funk, metal en hiphop nog steeds pakt. En dat ze, ondanks weinig airplay dezer dagen, toch een resem hitjes bij elkaar geschreven hebben — denk maar aan “Loco”, “King Of New York” en natuurlijk “Love Unlimited”. Hun relaxte soulfunk en hiphop werkt perfect in een zweterige AB, het publiek gaat gewillig uit zijn dak, zwaait mooi met de handjes wanneer er om gevraagd wordt en springt heen en weer bij de bekendere nummers.
Huey Morgan is gelukkig al lang niet meer de zanger/clown/entertainer die al eens verzandde in een karikatuur van zichzelf, maar manifesteert zich steeds meer als heer en meester op de gitaar. Daar zijn we alvast niet rouwig om, het geeft de songs een hardere en rauwere rockkant die wel kan bekoren. Zelfs als de gitaarstrap het begeeft, blijft hij zijn eigenste coole zelve. En telkens Fast naar de trompet grijpt, is het genieten. Alleen jammer dat Morgan af en toe de vaart uit het optreden haalt door te lange duiding bij bepaalde nummers, of omdat hij Benbini alweer een vuistje wil geven.
Hét nummer waar iedereen op zit te wachten, komt er na bijna een uur aan. Inderdaad: “Scooby Snacks” zal wel voor eeuwig en altijd aan hen blijven plakken, maar gelukkig hebben de New Yorkse heren deze avond wel bewezen dat ze meer zijn dan een one hit wonder. Al bij al een goede show dus, maar geen vat vol vuur en enthousiasme van begin tot eind. Laat dat nieuwe album maar komen, want wat vers bloed om op te swingen, kan duidelijk nooit kwaad.
