De betere teringherrie was woensdagavond al wat de klok sloeg in De Centrale. Daarbij waren het Gentse Deer en het Groningse Traumahelikopter de perfecte opwarmers voor de lefgozers van Raketkanon, die hun laatste show van dit jaar in Gent speelden.
Een Nederlandse hype, een nu al legendarisch collectief en een band die al bekend is in het Gentse noisewereldje, die het moeten hebben van een intense interactie met publiek — wanneer Pieter-Paul Devos doodleuk zijn broek laat zakken, wordt het wel héél intiem met een fan –, het kon niet anders dan gevaarlijk gek worden in De Centrale. Alleen dreigde door het slecht afgestelde PA-systeem het geluid helemaal in de soep te draaien tijdens de eerste nummers van Raketkanon. Maar het was vooral Deer dat te kampen had met een rommelig geluid.
Deer, dat de nieuwe nummers van Floods (de split-LP met het Nieuwpoortse Movoco) kwam voorstellen, lijkt een patent te hebben op wel heel korte maar krachtige nummers. Jammer genoeg komen de dissonante riffs van Mitch Van Laecke niet goed uit de geluidsmix. Gitarist Arne Lannoo speelde zich wel weer meteen in de kijker door middenin het publiek zonder hulp van een micro de longen uit zijn lijf te schreeuwen. Verder horen we iets te veel feedback en verwrongen gitaren, en dus niets bijster vernieuwends, maar zien we vooral een compromisloos noisebeest aan het werk. En dat lijkt te primeren bij Deer. Of misschien waren we voor zulke muziek te nuchter.
Iets minder schuimbekkend en verwrongen, maar een minstens even grote orkaan van geluid is Traumahelikopter. De Noord-Nederlandse garagepunkers hebben al legendarische passages op Eurosonic Noorderslag en Best Kept Secret Festival achter de rug, en kregen paginagrote interviews in de grootste Nederlandse kranten. Onze nieuwsgierigheid was met andere woorden gauw aangewakkerd. Ook hun debuutplaat bleek een schot in de roos.
Traumahelikopter is ook live een fenomeen, want meer dan een minimaal drumstel (floor tom, snare en hi-hat, that’s it), opzwepende vocalen en simpele, snelle riffs heeft het trio niet nodig om het publiek uit z’n dak te laten gaan. Traumahelikopter klinkt zo smerig als oude garage, swingend als rock-‘n-roll en agressief als punk. Akkoord, misschien zijn “Down In The City”, “Infected”, “Learned My Lesson” en “Some Kids Got Nothing To Do” een beetje dezelfde rammelnummers, ze blijven stuk voor stuk aanstekelijk. Wie nog niet genoeg heeft van deze prettige punkers, kan ze begin november nog eens aan het werk zien in Nijdrop in Opwijk.
Een jaar nadat Raketkanon zijn debuutplaat in de Charlatan voorstelde, doet het roekeloze kwartet met zijn sludge/noise/hardcore/metal (whateva!) in een uitverkochte zaal van De Centrale in zweet baden. Ons abonnement op de band is de voorbije maanden al tientallen keren van pas gekomen, toch blijft de gestoorde livereputatie — een van de meest gestoorde die het landje ooit gekend heeft — ons als hongerige hyena’s naar de shows lokken. Uiteraard is er ook nog het eclectisch kabaal dat, mits een volumeknop naar rechts gedraaid, inslaat als een granaat.
Nou ja, het geluid in De Centrale is allesbehalve overrompelend, maar dat laat het legertje Raketkanon-aanhangers niet aan zijn hart komen, integendeel. Na de foute mix van Drums Are For Parades — go home, Gunther D! — en intronummer wordt er onafgebroken gecrowdsurft en gepogood. Sommige gitaarstukken worden zelfs meegezongen.
Kent u een meer manische, hyperkinetische en gestoorde zanger dan brulboei Devos? We geven u een uur om te zoeken! Tijdens “Lena” klinkt ‘ie zelfs als een hamster die stroomstoten door zijn tenger lijf krijgt. “Alles moet kapot”, moet Devos opnieuw gedacht hebben, want ook zijn T-shirt moet er aan geloven.
Voorspelbaar maar niet minder waanzinnig blijft “Herman” als climax, ook het nieuwer nummer, dat na wat zoeken “Ibrahim” getiteld blijkt te zijn, mag er zijn: dit is geen zuivere metal maar wel een grotere energiestoot dan duizend metalbands. Voor “Laura” (eindelijk gespeeld!) haalt Devos zijn basgitaar boven. Voor een keer brengt Raketkanon ietwat meer gecontroleerde agressie, toch is dit de finale kopstoot. Dit was eigenlijk al maanden eerder geweten, maar Raketkanon is klaar om die Britten in Londen op 3 november een oplawaai van jewelste te geven. Aan de cultuurverantwoordelijken van dit landje: geef deze gekke bende wat sponsorgeld om andere contreien te veroveren.
