Al voor de 16e keer krijgt de Oostendse zomer dankzij Theater aan Zee een fikse culturele injectie. Op tal van onverwachte locaties staan tussen 26 juli en 4 augustus opnieuw meer dan 360 theater-, muziek- en literatuurvoorstellingen op het programma. Nu het Leuvense gezelschap Braakland/ZheBilding de fakkel overneemt van Josse De Pauw, krijgt het festival voor het eerst een heel gezelschap als gastcurator.
Ook de locatie van het meetingpoint, meer bepaald in het Leopoldpark, is een primeur. Door werken aan het Oostendse stationsplein moest TAZ zijn meetingpoint en café Koer, waar ’s avonds de concerten plaatsvinden, verschuiven. Aangezien ook het Zeeheldenplein kampt met werken, verhuist ook het Uitgelezen-programma naar het park. Bovendien vindt het Familiepark er al enkele jaren onderdak. Voor deze editie kan het park vlakbij het Kursaal en de Grote Post dus absoluut als hét zenuwcentrum bestempeld worden.
Daarnaast behoudt het festival natuurlijk zijn typische eigenschap om zich als een virus over de hele stad te verspreiden. Dat maakt het telkens opnieuw ook zo boeiend: je kan binnenkijken op plaatsen waar je niet mag binnenkijken en de voorstellingen spelen in een andere context dan die van de theaterzaal wat een zomerse en relaxte sfeer met zich meebrengt. Het is een fijne formule die werkt, ook na 15 jaar.
Jong talent
Meer nog dan gebouwen laat TAZ je telkens opnieuw heel wat jong talent ontdekken. Net zoals vorig jaar staan Liv Laveyne en Sophie De Somere in voor de selectie van het jonge theatergeweld, Pieterjan Vervondel neemt het muzikale luik voor zijn rekening. Uitkijken is het alvast naar de nieuwe voorstelling van de laureaten van vorig jaar: Statue (muziek) en Nick Steur (theater), die vorig jaar in een spannende performance met rotsblokken zowat elke toeschouwer op het puntje van zijn stoel kreeg.
Bijzonder in het Jong Theater-programma zijn de nomadenvoorstellingen. Per cluster krijg je drie of vier korte voorstellingen van jonge makers te zien, waardoor het programma altijd erg afwisselend en fris blijft. Meer dan louter theater bieden de voorstellingen een blik op de hedendaagse podiumkunsten, die ook crossovers met dans, performance en beeldende kunst bevat.
Gevestigde waarden
Braakland/ZheBuilding nam de programmatie van de meer gevestigde waarden op zich. Aangezien muziek in hun theatervoorstellingen altijd een bijzondere rol speelt, ligt de focus van hun programma sterk op de linken tussen literatuur, theater en muziek. Ook in de openingsvoorstelling, een ander voorrecht van de gastcurator, blijkt dat al. In Pasmans Deluxe brengt de hele familie Pasmans (voor de gelegenheid zijn ook de vrouwen erbij) songs uit hun cd Dwaallicht, genoemd naar de voorstelling Het Dwaallicht van Willem Elsschot. Net als een zevental andere voorstellingen van Braakland is ook Dwaallicht, waarin het vredesproces centraal staat, te zien op TAZ.
Daarnaast nodigde het Leuvense gezelschap een resem vrienden en artistieke aanverwanten uit. Zo brengt Skagen een voorstelling over 2500 jaar speechen, geeft Jurgen Delnaet (De Tijd) nog eens gestalte aan de cultschrijver Jean-Marie Berckmans en onderzoeken nonkel Warre Borgmans en neef Dimitri Leue wat hen genetisch bindt, namelijk alzheimer.
Op muzikaal vlak staan onder andere de Nederlandse fanfare-folk-punk-band De Kift, Braakland-muzikant Gerrit Valckenaers en het Leuvense Dez Mona samen met ephi ciel, die ook bij Braakland actief is. De Nederlandse zanger Thé Lau brengt exclusief voor TAZ een soloconcert en ook Luc Van Acker is van de partij. Tot slot krijgt de avantgardistische bigband Capsule de eer om het allerlaatste concert in Club Terminus te spelen, want na de werken aan het station krijgt de zaal een andere bestemming.
