AB, Brussel, 3 november 2010
De populariteit van Hindi Zahra op Belgische bodem lijkt wel
onmetelijk. Getuige hiervan zijn drie nazomerse concerten en nog
twee optredens in aantocht. Dat ze evenwel geen eendagsvlieg
genoemd mag worden, bewees deze Parisienne van Marokkaanse origine
dankzij haar uitmuntende passage door de AB. Roots, desert blues,
reggae en gipsy, geen enkel genre is haar vreemd. Bovenal bezit ze
een gezonde overdosis soul én een stem die zonder enige twijfel als
virtuoos bestempeld mag worden.
Met slechts haar debuut ‘Handmade‘ op haar
palmares staand, trok la Zahra haar stoutste schoenen en mooiste
vintagekleedje aan (dat ondergetekende haar kleerkast best ook wel
zou kunnen bekoren – girls will be girls) en zette zo de
zaal in lichterlaaie. De verantwoordelijkheid hiervoor lag
natuurlijk niet volkomen bij haar garderobe, wel bij een resem
verdomd aanstekelijke nummers die met iedere noot aan intensiteit
inwonnen.
Zo werd haar bekende maar matig gebrachte ‘Beautiful Tango’
overdreven vroeg ingezet om later op de avond plaats te ruimen voor
wat meer licht ontvlambaar materiaal. Een eerste ritmische explosie
vond plaats op ‘Kiss & Thrills’, niet toevallig het eerste
nummer waar Zahra haar oriëntaals danstalent en sensualiteit
optimaal tentoonspreidt. Noem het expressionisme, noem het
performance art (of noem het, zo u wil, botweg geil), feit is dat
Hindi Zahra muziek bezit tot in de diepste krochten van haar
dansende ziel. Deze soulvolle ritmes werden verder uitgewerkt in
‘Set me free’ en ‘Oursoul’. Zahra liet het zichzelf toe zo volledig
op te gaan in deze liedjes, dat ook de heupen van ondergetekend
amateur-buikdanseres volledig hun gading vonden in de opzwepende
melodieën. De climax van dit alles heette ‘Stand up’, alwaar wij
ons volkomen in een sfeer van duizend-en-één nacht bevonden.
Niemand die die beruchte avond de AB verlaten zou zonder klamme
handjes van het vele applaudisseren. Het publiek droeg Zahra op
handen, wat uitmondde in twee voortreffelijk gebrachte bisnummers,
waarvan één deels a capella. De doorwinterde podiumprésence van
Hindi Zahra is geenszins te vergelijken met het werk dat ze op
plaat uitgebracht heeft. Vergezeld door een handvol getalenteerde
muzikanten vormde zij een geoliede ritmische machine. In haar
bindteksten veinsde ze zich bescheiden maar haar lichaamstaal
vertelde een compleet ander verhaal. Op podium kruipt Zahra
volledig uit haar weerbarstige schelp. De nieuwe Tracy Chapman of
Youssou N’Dour zal deze wereldmuzikante wel nooit worden, maar het
wervelende feestgedruis dat zij met haar stem teweegbracht, stemde
haar uitzinnige publiek alleszins meer dan tevreden.
Hindi Zahra valt in ons land dit najaar nog te bewonderen in
het Théâtre Royal van Namen en de Arenbergschouwburg van Antwerpen,
respectievelijk op 18 en 19 december.
