Het oorlogsverleden van Nederland blijft de gemoederen beroeren. Erik De Graaf kiest de begindagen van WO II als achtergrond voor zijn nieuwe album Scherven. Dit eerste deel van een tweeluik toont een auteur in volle evolutie.
Aan de hand van persoonlijke getuigenissen en archiefmateriaal geeft Erik De Graaf in Scherven een beeld van de begindagen van de Tweede Wereldoorlog op het Nederlandse platteland. Hij schetst op een innemende manier de toenemende verwarring en angst van de bevolking wanneer de dreiging van een oorlog met Duitsland dichterbij lijkt te komen. Na de oorlog ontmoet de jonge Victor zijn vroegere geliefde Esther, die als joodse op de vlucht moest voor de bezetter. Aan haar vertelt hij het verhaal van hun vrienden en familie tijdens de oorlog. Hij moet zelf nog in het reine komen met veel van zijn eigen keuzes en beslissingen. Net deze nuances maken hem tot een uitermate boeiend verteller. Niemand is laf of slecht in zijn ogen, het zijn net de omstandigheden die iemand tot een held kunnen maken en de dag nadien kunnen herleiden tot een laag-bij-de-grondse verrader.
Erik De Graaf debuteerde in 2003 met Verbleekte Herinneringen, een eerste van drie bundels met korte verhalen die een grote nostalgie naar de eigen jeugd toonden. Deze drie albums werden in 2005 tenslotte gebundeld als Verzamelde Herinneringen. Hij vertrok hierbij vanuit eigen herinneringen en combineerde zijn glasheldere maar statische tekenstijl met een warme kijk op zijn jeugd. Op verschillende vlakken zet De Graaf nu een flinke stap voorwaarts. Hij combineert eigen herinneringen met deze van familieleden en voegt er nog een flinke dosis historische gegevens aan toe. Hij wil de eigenheid van een periode vatten en doet dit niet enkel aan de hand van persoonlijke herinneringen.
Ook zijn grafiek evolueert in Scherven veel meer naar die van een stripalbum waarin een verhaal verteld wordt, waar in zijn vorige werk nog wat te vaak de illustrator te bovenhand haalde met mooi maar statisch tekenwerk. Nog steeds ademen de tekeningen het gevoel van een oude postkaart uit, maar nu loopt het verhaal veel vlotter en heeft de auteur van Scherven dus een dynamisch album gemaakt dat zonder veel moeite tussen andere buitenlandse graphic novels kan staan.
Na Scherven volgt nog een afsluitend deel van het tweeluik. Het werk daaraan is al ver gevorderd. Na meer dan vijf jaar wachten op nieuw werk zullen we dus binnen afzienbare tijd alweer een dikke pil van hem tegemoet kunnen zien. Met vertalingen bij toonaangevende uitgeverijen als Drawn & Quarterly en La Pastèque toont Erik De Graaf zich meteen ook een van de koplopers van het Nederlandse beeldverhaal. Scherven bewijst dat de vele beloftes na zijn eerste albums niet zonder gevolg zijn gebleven. Het album behoort nu al tot de toppers van 2010.
