Als kind ook zo geboeid gestaard naar die spectaculaire tapdansscènes uit Singin’ in the Rain? Tilly and the Wall blijkbaar ook, want in plaats van een drummer zit er een tapdanser in de groep. Natuurlijk is dat een keurig uitgekiende gimmick, maar wonder boven wonder blijkt het nog te werken ook.
Wild Like Children dateert al van 2004 en het is ons dan ook een raadsel waarom de plaat nu pas in Europa belandt. De jongens en meisjes van Tilly and the Wall kunnen immers een aantal adelbrieven voorleggen die menig muziekliefhebber doen watertanden. Hun debuutplaat was de eerste release op Team Love, het label van Conor — Bright Eyes — Oberst. De ongekroonde Man Van 2005 is overigens een vriend van de band en was zo vriendelijk als co-producer mee achter de knoppen te zitten. Wij zijn al voor minder nieuwsgierig geweest!
Tilly and the Wall heeft zijn wortels in een of andere high school in Omaha, een stad die wij eigenlijk enkel kennen omwille van zijn strand in Normandië. Vijf jongens en meisjes, grootgebracht met sixtiesfolk, bundelen de krachten en besluiten samen muziek te maken. Uiterlijk zijn het shiny happy people, maar als we de teksten uitpluizen, verschijnt een hele hoop teen angst aan de oppervlakte.
Het up-tempo "Fell Down The Stairs" mag Wild Like Children openen. Het tapdanstempo zorgt voor een leuke, vrolijke sfeer. Het is meteen duidelijk: dit is geen gimmick maar een essentieel onderdeel van Tilly and the Wall. Jamie Williams klettert er op los en produceert ritmes die met een drumstel onmogelijk te creëren zijn. We vergeten meteen het oubollige karakter van tapdansen en vragen ons zelfs af waarom niemand eerder op dit idee is gekomen.
Een vrolijk tempo dus, maar toch is de onderliggende toon eerder grimmig. "I want to fuck it up" zingen ze op het sterke "Night Of The Living Dead", het bewijs dat achter die dromerige, ietwat naïeve façade veel opgekropte frustratie schuilgaat. Tijdens dit nummer speelt Tilly And The Wall naast het tapdansen zijn tweede grote troef uit: de harmonieuze samenzang tussen Derek Pressnall en de dames Neely Jenkins en Kianna Alarid.
"You And I Misbehaving" is door het toevoegen van een drumbeat en een piano het buitenbeentje op Wild Like Children, terwijl "Let It Rain", een liefdesliedje opgehangen aan Madonna’s "Get Into The Groove", doet wat het moet doen: ontroeren. De rest van de plaat staat vol lieflijke folkpop, zoals het hemelse "Shake It Out" of het vrolijke "Reckless".
Wild Like Children is volledig legaal te downloaden op de website van Team Love, dus heeft u geen excuus meer om Tilly and the Wall links te laten liggen. Dit debuut is niet wereldschokkend, maar goed genoeg om fans van onder meer Bright Eyes en Rilo Kiley te doen smullen.
