Laten we maar meteen beginnen met het slechte nieuws: wie bij het horen van de naam Roolettes (zonder ’The’ ervoor) en het zien van de dameslijven op de hoes gerekend had op een stel geheel in leder gestoken rockbitches, zal bedrogen uitkomen. Wat u wel krijgt, zijn drie lichtjes gestoorde venten die alles samen instaan voor zo’n 35 minuten heerlijke punkrock.
Een plaat recenseren is helemaal niet zo moeilijk als het lijkt. Als introductieles kunnen we u verklappen dat het geheim zit in de songtitels. Wanneer je een plaat op je bord krijgt met titels als "Gimme Some Fun", "Cigarette Breakdown" en "Ciao Punk", dan wéét je gewoon dat je een geweldige dosis allesbehalve serieuze rock ’n roll geserveerd krijgt. Aan veel variatie moet u zich niet verwachten. Roolettes zijn dan ook wijs genoeg om hun plaat net kort genoeg te laten duren om niet te gaan vervelen.
Wij zijn nog steeds behoorlijk weg van de legendarische Ramones (eveneens zonder ’The’). En uit alles — van de hoes van de plaat tot de songs die de drieminutengrens angstvallig mijden — blijkt dat ook Roolettes hun punkerfenis blijven koesteren. Zouden we deze lawaaimakers durven vergelijken met hun illustere voorgangers die stilaan met uitsterven bedreigd zijn? Neen, natuurlijk niet. Geen enkele punkrockband is de laatste decennia zelfs maar in de buurt van de Ramones gekomen. Maar Roolettes houden de herinnering met nummers als "1000 Times" en "She Bites Me" op zijn minst levendig. Minder getalenteerd, ongetwijfeld, maar dezelfde Je m’en fous-attitude zonder dat het ooit als een weldoordachte pose overkomt.
De grootste gelijkenis tussen Roolettes en Ramones (geef toe, zelfs de namen lopen er samen in één vloeiende beweging uit) is evenwel dat het in wezen nog altijd om popmuziek gaat. Punkrock jawel, maar met een hitgevoeligheid en catchiness waar de verenigde Spice Girls jaloers op waren geweest. Nummers als "Summer Fun" en "Cigarette Breakdown" zijn perfect Afrekeningsvatbaar. Is dat per se negatief? Nee hoor, tenzij u uw punk enkel underground en hardcore lust.
Dit naamloze debuutalbum van de Roolettes zal ongetwijfeld menige zaterdagavond ten huize van ondergetekende kortstondig opvrolijken. Weinig origineel, klopt. Meer dan een tikkeltje eenzijdig, valt niet te ontkennen. Maar zonder meer een geweldige plaat om op uit de bol te gaan.
