Met “Stained Materials” laat de Engelse Blackhaine opnieuw van zich horen. Het is een verwrongen track, pregnant van urgentie, overladen met twijfels.
Hij doet de choreografie voor Kanye, hij danst voor de videoclips van het Londense clubfenomeen Vegyn en ziet er uit als iemand die niet van planeet aarde komt. Tom ‘Blackhaine’ Heyes is een van de interessantste rappers die Engeland heeft voortgebracht. Zijn teksten zijn duister (“Rigor mortis in my cradle / while you’re rocking me to sleep”), zijn beats dissociatief (en vallen uit elkaar terwijl je er naar luistert) en zijn voorkomen is ronduit beangstigend. Zijn werk weerspiegelt het Noord-Engeland waar hij vandaan komt, een plek en een land dat zichzelf opnieuw moeten uitvinden.
“Stained Materials” is een van zijn laatste tracks en is absoluut briljant. Het nummer neemt twee minuten de tijd om langzaam op te bouwen terwijl Heyes op de achtergrond gepijnigd dezelfde zinnen herhaalt (“I was dreaming / I was dreaming I was dead”). Daarna dropt de beat en ontlaadt Blackhaine een barrage aan lines “drug dealer / front seater / push beamer” en dan: “I’m seen unlocking my peripherals / in the black of the club with some criminals / whine on me, stained materials / I make her whine on me, stained materials”. Alles is rauw, schreeuwt als een roep om hulp en neigt zelfs naar het melancholische. De track is een halve koortsdroom, maar wel eentje waar je goed in kunt wegzakken.
