Het is de tijd van het jaar dat de zon het avondlicht roder begint te laten kleuren. De cyclus van de seizoenen is even onmisbaar als onstuitbaar. De Belgische Catbug vat mooi dit gevoel van afscheid nemen in de single “Oude Zomers”.
Paulien Rondou – de echte naam van Catbug – keerde na haar studies kleinkunst aan het Conservatorium in Antwerpen terug naar de ouderlijke boerderij in Westmalle om de verstilling te zoeken die verloren gaat in het geraas van de grote stad. Haar doelloze liedjes – en dat zijn vaak de mooiste – ademen de onschuldige naïviteit uit.
Na haar Engelstalig debuut zal haar tweede album, Slapen onder een Hunebed, haast uitsluitend Nederlandstalige liedjes bevatten. Zo puurt de zangeres haar muziek nog verder uit en zorgt ze dat deze nog dichter bij haarzelf komt, met de volledige poëtische zeggenschap van onze eigen moedertaal aan de vingertoppen waarmee ze naast de snaren van haar gitaar ook haar pen beroert.
Getuige hiervan is de eerste single “Oude Zomers”, dat in impressionistische vegen spreekt van een donker verlangen naar wat voorbij is, naar oude zomers. Wie echter zo dicht bij de natuur leeft, verwart dat gemis nooit met wanhoop, maar vindt een innerlijke rust in afscheid. De subtiele afwisseling tussen de zang, piano, en fluiten maken dit nummer tot blotevoetenmuziek op het cyclische ritme van de seizoenen waarbij het afscheid van wat voorbij is nooit definitief is. Het blijft diep vanbinnen leven. Catbug blijft echter een kind van haar tijd: “Het is niet dat ik hoef te gaan / maar het blijft, hoewel het hier goed is, kijk ik toch / wat rond met Google Maps”.
‘Slapen onder een Hunebed’ verschijnt op 22 oktober.
