Menig stripliefhebber keek al even uit naar het resultaat van de samenwerking tussen Aimée de Jongh en Zidrou. Bloesems in de Herfst is een album waarin de kwaliteiten van beide schitteren. Voor Aimée de Jongh is het nu echt de tocht door de grote poort van de internationale strip.
Iedereen die zich een klein beetje stripliefhebber noemt, kent Aimée de Jongh ondertussen wel. Al op jonge leeftijd plaatste ze haar strips online, toen het bijhouden van een online tekenblog een begrip werd voor veel beginnende stripmakers. In 2006 debuteerde ze met Aimée TV, een eerste verzameling online strips waarin de manga-invloed nog sterk aanwezig was, wat de ondertitel van het album Uw Dagelijkse Manga Moment mee verklaarde. Ondertussen bleef ze ook online erg actief als stripmaker en werd ze bekend via animatiefilms en illustraties voor kinderboeken. In 2011 ging ze dan van start met Snippers, een dagelijkse strip in de ochtendkrant Metro, en wanneer in 2014 De Terugkeer van de Wespendief verscheen, werd de Jongh echt opgenomen in het rijtje grote Nederlandse stripmakers. Haar veelzijdigheid én grote werkkracht is hierin een voordeel. De vaak absurde humor van Snippers (dat vorig jaar stopgezet werd) staat ook ver af van haar nieuwste boek Bloesems in de Herfst, maar in beide stijlen staat de Jongh sterk.
Het scenario van Bloesems in de Herfst werd geschreven door Zidrou. De laatste jaren groeide hij uit tot zowat de populairste stripscenarist van Europa, alom aanwezig via talloze graphic novels en verschillende reeksen. Voor het eerst werkt hij nu samen met een Nederlandse stripmaker. En hoewel ook De Terugkeer van de Wespendief al eerder in het Frans vertaald werd, is de Jonghs samenwerking met Zidrou de entree door de grote poort van de internationale stripwereld.
Thematisch ligt Bloesems in de Herfst in de lijn van eerder werk van Zidrou. Opnieuw kiest hij een menselijk thema (liefde onder ouderen) waarmee hij een verhaal kan vertellen dat mikt op de gevoelige snaar bij de lezer. Waar Zidrou soms al eens last lijkt te hebben van een overdaad aan ideeën en een gebrek aan tijd om sommige daarvan ten volle uit te werken, is het verhaal deze keer toch diepgaander uitgewerkt.
Mediterranea heeft net haar moeder verloren en Odysseus wordt vlak voor zijn pensioen door een afslanking van het bedrijf op straat gezet. In het eerste deel van Bloesems in de Herfst volgen we beide figuren apart, terwijl ze hun leven weer op gang proberen te trekken. Ze schipperen tussen het besef dat ze stilaan naar hun oude dag toegroeien, maar tegelijk willen ze ook niet opgeven: het leven is nog niet gedaan. In die zoektocht ontmoeten ze elkaar.
Met de succesreeks Krasse Knarren en eerder ook de klassieker Een Tweede Jeugd van Pascal Rabaté heeft de strip toch al kennisgemaakt met hoofdpersonages op leeftijd. Waar Krasse Knarren eerder de ludieke kaart trekt, sluit Bloesems in de Herfst eerder aan bij de menselijke poëzie van Een Tweede Jeugd. Zidrou speelt zijn kwaliteiten als verteller over gewone mensen ten volle uit, terwijl Aimée de Jongh haar verteltalent kan botvieren in het tekenwerk. Bloesems in de Herfst is een echte aanrader waarin twee talentvolle auteurs elkaar gevonden hebben in een samenwerking die de kwaliteiten van beide laat schitteren.
