Half april en het is weer hoog tijd om de oordoppen en de jeansvest met honderd patchkes uit de kast te halen. Want de jaarlijkse undergroundhoogmis strijkt weer neer in Tilburg. Roadburn is al bijna twee decennia een paradijs voor muzikale avonturiers die de zich thuis voelen in de donkerste plekken van de geluidsjungle. Ooit begonnen als stonerfestival, groeide het festival uit tot een van de pioniers van de vele eigenzinnige festivals die Nederland rijk is.
Roadburn kan ook prat gaan op een enthousiast, trouw en geëngageerd publiek van over heel de wereld: lijstjes worden gemaakt, tips worden uitgewisseld, of er worden zelfs luistersessies georganiseerd om alle groepen op de affiche toch op zijn minst één keer gehoord te hebben. Maar zelfs dan blijft de organisatie haar publiek verrassen: elk jaar staan er uitzonderlijke samenwerkingen, experimentele uitwisselingen of zelfs gloednieuwe superbands op de affiche. Daar sta je dan met al je huiswerk.
Maar geen nood, we hebben ook ons best gedaan door de programmatie van dit jaar te doorworstelen om u een veel te groot aantal aanraders in de maag te splitsen. We kunnen het u écht niet gemakkelijker maken.
De samenwerkingen
De programmatoren van Roadburn geven de laatste jaren meer en meer artiesten de ruimte om samen met verwante muzikanten hun sonische horizonten te verbreden door samenwerkingen op het podium te brengen. Dit jaar is geen uitzondering. Roadburn heeft al enige tijd zijn voelsprieten verankerd in de Finse undergroundscene. Zo is Circle (en zusteract Pharaoh Overlord) al jaren kind aan huis en werden verschillende bands uit de stal van het Finse label Svart Records broederlijk tegen de borst gedrukt. Oranssi Pazusu, Dark Buddha Rising en Atomikilä gaven er de voorbije jaren al memorabele concerten en dit jaar kunnen we ons verlekkeren aan een uitzonderlijke samenwerking. Oranssi Pazusu, Dark Buddha Rising verenigen zich onder de naam Waste Of Space Orchestra, en zullen met een eigenzinnige mix van krautrock, psychedelica en black metal het festival een ongetwijfeld memorabel startschot geven. Een betere manier om deze Roadburneditie te starten, kunnen we ons nauwelijks voorstellen.
Een andere collaboratie die onze oorschelpen doet tintelen van verwachting, is die tussen die van sludgelegendes Cult Of Luna & Julie Christmas. Cult Of Luna is een Zweedse pionier van de postmetalbeweging die vorig decennium de wereld van de zware muziek op zijn grondvesten deed daveren. Julie Christmas deed hetzelfde als frontvrouw van zowel Made Out Of Babies als het eenmalige (maar diepe indruk nalatende) project Battle Of Mice. In 2016 sloegen beide partijen de handen in elkaar, en maakten het indrukwekkende album Mariner. Slechts een handvol shows (waaronder een verpletterend optreden in de Kreun) volgden, maar nu donderdag zullen ze nog één keer de main stage van de 013 met de grond gelijkmaken met hun ziedende, maar ook breekbare en intrigerende sludge.
Jarboe is een begrip, misschien bijna een levende legende in de undergroundwereld. Als lid van het legendarische Swans in de jaren tachtig maakte zij furore als vlaggenschip van de nowave- en postpunkbeweging. Sinds ze de band verliet is haar muzikale biografie fel verbreed, maar niet minder intrigerend (check zeker de samenwerking met Roadburnveteranen Neurosis). Op vrijdag staat ze op het podium van het Patronaat met de obscure Italiaanse gospel-elektronicaband Father Murphy. Ja, wij weten ook niet wat we exact moeten verwachten, maar benieuwd zijn we zeker.
Er zijn dit jaar opvallend veel Japanners te bewonderen op de Roadburnaffiche. Veel van deze bands en artiesten staan nog op ons ‘te ontdekken’-lijstje, maar Boris is daar zeker niet bij. Deze experimentele sludgeband uit Tokyo bestaat al twintig jaar en is door een steeds verrassende (maar altijd loodzware en boeiende) discografie stilaan uitgegroeid tot een begrip. Ze stonden al eerder op de Roadburnaffiche, maar nooit samen met Stephen O’Malley, 1/2de van drone-peetvaders Sunn O))). Samen zullen ze Boris’ debuutplaat Absolutego integraal brengen. Niet moeilijk: de plaat bestaat uit slechts één nummer, maar wel een van een vol uur. We gaan zeker kijken. Of we het gaan overleven, is nog maar de vraag.
De curator, de artist in residence en de Japanners
Al tien jaar vraagt de Roadburnorganisatie één artiest om een volledige dag gastcurator te zijn. De voorbije jaren viel de eer te beurt aan onder meer Neurosis, Lee Dorrian, Mikael Åkerfeldt, Jus Osbourne; en Sunn O))). Dit jaar mag Jacob Bannon, de frontman van hardcorelegende Converge de honneurs waarnemen. Dat wil onder meer zeggen dat Converge twee keer mag aantreden. De beide sets zullen volledig worden gewijd aan een album uit het oeuvre van de band, met name You Fail Me en de nieuwste The Dusk In Us, die beiden van a tot z zullen worden gespeeld. Maar ook Bannon’s andere band Wear Your Wounds zal spelen, net als andere groepen van zijn eigen Deathwish-label, zoals All Pigs Must Die, Mutoid Man en Stomach Earth. Maar er zijn ook verrassingen in zijn programmatie, zoals de samenwerking tussen de IJslandse black metalbands NYIÞ & Wormlust (tip van het huis!) en de stoner/doomband Greenmachine.
Elk jaar is er ook een ‘artist in residence’ die plaats krijgt om de eigen vieze goesting te doen. In 2018 mag de psychedelische bluesrockband op speed Earthless zijn duivels loslaten. En het belooft: de band plant een heuse San Diego Takeover, en neemt daarvoor de vriendjes mee van JOY, Harsh Toke, Sacrimonty en Petyr. Ze nemen ook hun skateboards mee. Weed zal er wel genoeg zijn.
Niet dat er vroeger nooit Japanners op Roadburn gestaan hebben (we herinneren ons het onbedoeld hilarische optreden van Sigh nog alsof het gisteren was), maar dit jaar zijn ze met veel. Krautrock en psychedelica zijn immens populair in het land van de rijzende zon en dit jaar krijgen we er een flinke brok van geserveerd. We hadden al Boris en zij krijgen het gezelschap van Kikagaku Moyo, Didalah en het geweldige Minami Deutsch, die versterking krijgen van de legendarische Canzanger Damo Suzuki.
En alsof het allemaal nog niet genoeg is, zullen Earthless, Minami Deutsch en Kikagaku Moyo op zaterdag één grote East Meets West psychedelische jamsessie organiseren. Als Tilburg zaterdag in de ruimte verdwijnt: u weet waaraan het ligt.
De buitenbeentjes
Austin Lunn woont met zijn familie in de bossen van Kentucky. Hij heeft geen telefoon, internet of televisie; hij leeft afgesloten van de buitenwereld. Hij heeft twee muzikale passies: americana en black metal en op een of andere bijzondere manier slaagt hij erin om als Panopticon de twee stijlen met elkaar te versmelten. Platen als Roads To The North en Autumn Eternal’ zijn bij wijlen even bloedmooi als huiveringwekkend. En nu is er het dubbelalbum The Scars of Man on the Once Nameless Wilderness; dat op vrijdag van a tot z zal worden gespeeld. Op zaterdag speelt Panopticon een tweede set met nummers uit het hele oeuvre van Lunn. Twee sets op twee dagen van een band die nauwelijks optreedt: daar moet je van profiteren. Dikke aanrader!
Godspeed You! Black Emperor op Roadburn?? Ja, blijkbaar wel. En met twee optredens dan nog. Nu, als je erover nadenkt, is het eigenlijk nog niet zo’n gek idee. De Canadezen van Godspeed zijn experts in ellenlange, aanzwellende, epische composities die uitmonden in enorme geluidscyclonen. En laat het Roaburnpubliek daar nu net enorm verlekkerd op zijn. Een dubbele portie GY!BE dus. Daar gaat niemand om wenen. Behalve de fans van Wolfbridgade, want die gaan moeten kiezen. Ook een vaste waarde op Roadburn.
We moesten er enorm van schrikken, maar de drum-’n-bass-variant waar zelfs de meest hardnekkige ADHD’er een tic nerveux van krijgt, staat dit jaar ook op Roadburn. De Nederlandse breakcorepionier Bong Ra had altijd al een voorliefde voor metal (hij vernoemde ooit een nummer naar Bolt Thrower’s bassiste Jo Bench), en is na twintig jaar als breakcore-artiest helemaal klaar om zich helemaal aan de duistere machten over te geven. Hij staat donderdag samen met de Russische drone-keelzangers van Phurpa en Servants of the Apocalyptic Goat Rave (zijn zijproject met de Belg Sickboy) en een paar livemuzikanten op het podium van de Green Room voor een twee uur durende set die Future Occultism gaan heten. We hebben geen idee wat we ons erbij moeten voorstellen, maar we zijn wel verdomd nieuwsgierig.
En dan nog.
Alsof het nog niet genoeg is, kan je nog twee volle uren naar Motorpsycho gaan kijken (altijd een aanrader), staat Colin Stetson met zijn fantastische band Ex Eye op het festival, moet je als doorwinterd misantroop zeker naar het anderhalf uur durende nummer ‘Mirror Reaper’ van Bell Witch gaan luisteren, of naar de grindcore-meets-techno-meets-opera-meets-nog-van-die-mafkezerij van Igorrr.
Belgen zijn er dit jaar ook, zij het wat minder talrijk dan vorig jaar. Dirk Serries mag zijn droneproject Scatterwound nog eens van de zolder halen, de Molse drummer Rob Martin mag met zijn fonkelnieuwe band Rrrags de Hall of Fame afbreken en zondag staat de vaderlandse black metaltrots Wiegedood op de mainstage. Geen Belgische curator van de Cul De Sac dit jaar, maar wel een volledig tricolore preparty op woensdag. Antwerps label Babylon Doom Cult Records mag het jaarlijkse openingsfeestje voor zijn rekening nemen en neemt daarvoor drie uitstekende bands mee naar Tilburg: Speed Queen, Bütcher Speed Metal en Witch Trail.
Hadden we de woorden ‘episch feestje’ al gebruikt?
Roadburn vindt plaats van donderdag 19 tot zondag 22 april in en rond de 013 in Tilburg. Alle combitickets zijn al heel lang de deur uit, net als de meeste dagtickets. Er zijn nog een handvol kaarten voor zondag beschikbaar, net als een aantal aanbiedingen via Ticketswap.
