Dertien man op een podium, drie ervan rappen ”Wir sind Seeed”, en een uitverkochte AB ontploft. Seeed: Duitslands onbekendste topband speelde de AB plat, met nauwelijks hulp van Vlaanderens navelstarend popmuziekwereldje. Geloof ons: u had erbij willen zijn .
Wie vrijdagavond naar de AB afzakte voor ‘de band van Peter Fox’ in de hoop gezellig te kunnen meewiegen op “Haus am See” was er alleszins aan voor de moeite. Enkel de noeste dancehal-beats van “Alles Neu” en “Schüttel deine Speck” uit het onvolprezen Stadtaffe van Peter Fox werden gespeeld. Seeed is dan ook niet zozeer de groep van Peter Fox, maar Peter Fox was het solo-uitstapje van een van de drie Seeed-MC’s toen de groep even stil lag.
Seeed is al meer dan 10 jaar Duitslands grootste reggae/dancehall/dub/algeheel feestcollectief en verkoopt bij onze oosterburen zonder problemen stadions uit. Onze Franstalige landgenoten zijn al jaren mee, maar Stubru kijkt vrolijk de andere kant op. Onterecht, want een uitverkochte AB bouwt een stevig feestje. Wanneer de band tijdens een cover van Baauers “Harlem Shake” zowat het hele publiek van links naar rechts (en terug) doet springen en met een kledingstuk laat zwaaien, is de herinnering aan de Majora Lazer-waanzin niet ver weg.
Maar Seeed houdt het gelukkig sober en smaakvol qua publieksspelletjes en met veel vals sérieux gebrachte onzin. Grote hit “Dickes B.” (een ode aan Berlijn), krijgt een remix op basis van hele flarden “Paper Planes” en “Sexy Back”. “King Rodriguez” wordt over de beat van “Niggaz in Paris” gelegd en krijgt een extra Franse strofe met lieve woorden voor België en Brussel. Verder zijn er synchrone, maar lichtjes silly dansjes van zowel band als MC’s waarbij een van die laatsten plots zijn weelderige haardos kwijt speelt. In de tweede helft van het concert komen stokkengoochelaars Cold Steel het feestje opleuken met spitsvondig getrommel. De internationale versie van hun recentste album Seeed ligt pas in de winkels, maar het valt op dat deze band het materiaal al een jaar live speelt en perfect op elkaar is ingespeeld. En dat Seeed er graag met uitgestreken gezicht lichtjes over gaat en u dat vooral niet te serieus hoort te nemen.
Muzikaal dendert het zaakje zonder al teveel rustpunten — enkel “You and I” en een misleidende trage start voor “Alles Neu” halen het tempo even naar beneden – anderhalf uur voort doorheen een stomende AB. Veel nieuw werk dus, maar classics als “Dancehall Caballeros”, “Aufstehen”, “Release” en “Ding” krijgen ook puntige versies. Spijtig genoeg vooral in hun ‘internationale’ Engelse versie, waardoor Baigorry’s puntige Duitse teksten en flow niet genoeg op de voorgrond komen.
Dat het grootste deel van het publiek al vlot mee is met het nieuwere materiaal, we een keer of vijf in het Duits om de weg naar toilet of de werking van de jetonautomaten worden geïnterpelleerd en dat er in het Duits om bisnummesr geroepen wordt, doet vermoeden dat heel wat Duitsers de weg naar Brussel hebben gevonden. Seeed kan bij ons nog relatief onbekend zijn, voor velen moet dit een unieke kans zijn om de band in een kleine zaal te zien. Het levert een memorabel concert op, dat qua energie, leute en het op hoogst professionele wijze vooral niet al te serieus nemen, waarschijnlijk nog het meest met Manu Chao en zijn legendarische Mano Negra te vergelijken valt. ‘See you soon!’ riep Demba Nabé aan het einde. Graag! Kunnen radio- en festivalprogrammatoren aan onze kant van de taalgrens deze topband dringend de kansen geven die hij verdient? Kwestie van niet weer 6 uur te moeten wachten tot Seeed in de buurt speelt.
