Ook voor de laatste dag van het sympathieke indoor-festival Boombox
hadden de organisatoren een sterk en gevarieerd programma klaar.
Enerzijds Merz, een zeer getalenteerde Britse singer-songwriter die
niet vies is van een likje elektronica, maar voor velen
waarschijnlijk nog een nobele onbekende is. Anderzijds Girls In
Hawaii, de Waalse poprocktrots die momenteel met hun nieuwe,
ijzersterke ‘Plan Your Escape’ de zomerfestivals afdweilen. Alle
elementen voor een geslaagde avond waren dus aanwezig.
Jammer genoeg stelde Merz enigszins teleur. Het is
natuurlijk geen pretje om je set te moeten spelen terwijl de zaal
nog maar net goed aan het vollopen is en het publiek zelfs bij de
meest intieme nummers rustig blijft doorpraten. Sterke songs had
hij nochtans genoeg en hoewel hij er zelf zin in leek te hebben,
kwam het optreden nooit echt van de grond. Bovendien klopte de
geluidsmix niet helemaal: de drums stond heel wat te luid, waardoor
veel finesses in de songs verloren gingen.
Ondanks deze mankementen vielen er ook genoeg mooie momenten te
rapen: het energieke ‘Many Weathers Apart’, het vrolijke ‘Lucky
Adam’, waarbij Merz voor de eerste keer dan toch het publiek op
zijn hand leek te krijgen, en als hoogtepunt het bloedmooie
‘Presume Too Much’. Merz is absoluut een naam om te onthouden, al
zien we dit optreden vooral als een gemiste kans.
Het grootste deel van het publiek bleek echter voor Girls
In Hawaii te zijn gekomen, die een zeer sterke
live-reputatie te verdedigen hadden. De heren trapten, blakend van
zelfvertrouwen, direct af met vurige versies van ‘This Farm Will
End Up In Fire’, gevolgd door ‘Sun Of The Sons’ en bewezen door het
vele touren al een goed geöliede machine te zijn geworden, zonder
aan overtuigingskracht te moeten inboeten. Getuige hiervan
bijvoorbeeld het intense samenspel tussen de muzikanten bij ‘The
Fog’ en ‘Road To Luna’. Aan de muziek zelf viel niets op te merken,
maar we hebben ons wel vaak geërgerd aan de nietszeggende visuals
en de zwakke lichtshow, waardoor de groep vaak lange tijd in het
duister bleef.
Het was onze Girls zelf ook niet ontgaan dat net zij, dé Waalse
band van dit moment, mochten aantreden op onze nationale feestdag.
In aandoenlijk slecht Nederlands en Engels riep frontman Lionel dan
ook op tot een grote “party for Belgium !” en zweerde ons
“niet zonder al die geweldige Vlaamse muziek te kunnen
leven”. Sympathieke jongens, en het publiek had blijkbaar ook
wel oor naar deze oproep en toonde zich enthousiaster bij elk
nummer. Met ziedende versies van ‘Birthday Call’ en ‘Flavor’ werd
het concert uiteindelijk op een climax besloten, wat door alle
aanwezigen met een luid en gemeend applaus beloond werd. De groep
kwam nog even terug voor een uiterst charmante cover van Spinvis’
‘Voor Ik Vergeet’, in verrassend mooi Nederlands (met dank aan het
spiekbriefje van Lionel, weliswaar).
Terwijl de rest van de groep het podium verliet, bleven de twee
zangers Lionel & Antoine nog even voor een laatste toegift: een
ingetogen versie van ‘Plan Your Escape’, waardoor wij met een goed
gevoel het Gentse nachtleven konden induiken.
Waarvoor dank, Waalse vrienden.
