Weinig hedendaagse stripauteurs hebben een trouwer lezerspubliek dan de Duitse Bretoen Andreas Martens. Met zijn strak geconcipieerde puzzelverhalen houdt hij al vele decennia zijn lezers in de ban. Capricornus is een van zijn meest toegankelijke reeksen, zodat zelfs bij deel 10 nog eenvoudig ingehaakt kan worden door nieuwe lezers, zoals ondergetekende.
Capricornus komt na de val van de mysterieuze organisatie het Concept terecht in een plattelandsdorpje waar de familie Duroux de plak zwaait. Grootvader hanteert wat al te vlot zijn jachtgeweer en ook de kinderen en kleinkinderen intimideren de omwonenden. Capricornus ontdekt al snel dat het verleden van deze familie heel wat geheimen herbergt. Er ontspint zich zo een echt familiedrama dat onomkeerbaar afstevent op een verschrikkelijke climax.
De Chinezen is een atypisch album binnen de Capricornus-reeks. Waar de delen 1 tot en met 9 eigenlijk een doorlopend verhaal vormden waarbij de held Capricornus het opnam tegen het Concept, verandert Andreas in dit deel het geweer resoluut van schouder en maakt hij van De Chinezen een familiedrama vol suspens en spanning. Ook zijn voorliefde voor formele experimenten houdt hij ditmaal in bedwang. Het zorgt er voor dat dit album een heel klassiek stripverhaal is geworden, en een van Andreas’ meest toegankelijke boeken.
Het lijkt wel alsof het om een overgangsdeel gaat waarin Andreas naar een nieuw groots epos toewerkt. De dreiging komt deze keer niet van een grote externe vijand, maar eerder van binnenuit. De verstandhouding binnen de familie Duroux is door en door verrot, maar zelfs Capricornus lukt het niet om binnen te dringen in hun leven. Wanneer je De Chinezen vergelijkt met ouder werk van Andreas, zoals Rork, merk je een wereld van verschil. In zijn eerste strips introduceerde hij een geheel eigen vertelstijl die voortkwam uit bijna puzzelmatig opgebouwde pagina’s en verhalen die moeilijk onder één noemer te vatten waren.
Ondanks de sobere uitvoering blijft de grafiek van Andreas een lust voor het oog. Hij hanteert een bedrieglijk efficiënte paginaopbouw die de lezer meesleept in het verhaal en goochelt ook graag met onverwachte camerastandpunten en filmisch opgebouwde passages. Waar hij in zijn andere reeks Arq meer aanleunt bij het oudere, moeilijkere werk, heeft Andreas in Capricornus duidelijk een manier gevonden om een breder lezerspubliek aan te spreken. Heel wat lezers worden afgeschrikt door de bijna mathematische manier van werken van Andreas. Om kennis te maken met zijn werk lijkt Capricornus dan ook de ideale opstapmogelijkheid.
