14 februari 2004
Melkweg, Amsterdam
Na een lange rit eindelijk aangekomen in Amsterdam. Ik ben meteen
de club ingegaan omdat het al vrij laat was. Je moest wel een
lidkaart kopen om binnen te mogen, ook al had je een ticket. Een
originele manier om je optredens duurder te maken, is het wel,
natuurljk… Maar niet gezeurd: 2,50 euro extra had ik graag over
voor Thrice. Het optreden vond plaats in de kleine zaal van de
Melkweg, een zeer gezellige club voor ongeveer 750 man, in de vorm
van een halve ronde èn met balkon.
Het Nederlandse Razor Crusade mocht de aftrap geven en dat
deden ze met volle overtuiging. De band heeft in de persoon van ene
Ivo nog niet zo lang een nieuwe zanger, maar deze leek reeds
perfect ingepast.
Vaux, een Amerikaanse band, mocht als tweede spelen. De
jongens van Vaux werken samen met Thrice een Europese tournee af,
en vallen vooral op door hun drie gitaristen, elk met een eigen
sound en een duidelijke eigen rol op het podium. Hoewel het
grootste deel van de aanwezigen was komen opdagen voor de main
act, zat de sfeer er goed in, niet in de laatste plaats dankzij
enkele Vaux-diehards, die de band een aangenaam optreden
bezorgden. Muzikaal zat alles heel snor: stevige gitaren, een zeer
goede drummer en een verbijsterende stem die soms deed denken aan
ons eigen, geheel Belgische Circle.
Thrice–time. Vol ongeduld kijkt de ondertussen
volgelopen zaal aandachtig toe hoe voor immense bedragen aan
materiaal op het podium wordt gesleept. Thrice doet live beroep op
enkele leuke snufjes: zo speelden ze zonder monitors maar met een
oortje, wat het publiek de gelegenheid gaf om nog dichter richting
podium te schuiven en alles beter te zien. Het publiek werd wild
toen ze van start gingen met ‘Under a Killing Moon’. Meteen zat het
geluid goed en daar kwam de rest van het optreden geen verandering
meer in. In het anderhalf uur dat we voorgeschoteld kregen,
passeerden 17 nummers de revue, grotendeels afkomstig van ‘The Artist in the Ambulance’ (verschenen
in de zomer van 2003), maar we werden ook getrakteerd op ‘Phoenix
Ignition’ (van ‘Identity Crisis’) en enkele nummers van ‘Illusion
of Safety’. Na de reguliere set ging het publiek voor de laatste
keer loos tijdens de drie bisnummers: ‘Eclipse’ werd opgedragen aan
een liefdadigheidsorganisatie waarvan de naam me jammer genoeg
ontsnapt, en geheel verrassend werd ook ‘All That’s Left’ gespeeld,
de hit die Thrice vorig jaar had gescoord en waarvan ze gezworen
hadden hem nooit meer te spelen. Toch leuk dat ze voor het optreden
in Nederland op die beslissing waren terug gekomen.
De drie bands in de Melkweg zorgden voor een geslaagde
concertavond, die de lange heen- en terugreis meer dan de moeite
waard maakten.
Setlist:
– Under a Killing Moon
– Silhouette
– Kill Me Quickly
– Where Idols Once Stood
– Phoenix Ignition
– Artist in the Ambulance
– In Years to Come
– Paper Tigers
– Stare at the Sun
– The Abolition of Man
– Trust
– That Hideous Strength
– Deadbolt
– Cold Cash and Colder Heart
– All That’s Left
– Eclipse
– To Awake and Avenge the Dead
http://www.islandrecords.com/thrice/
http://www.vauxrock.com
http://www.razorbladecrusade.com
