Feest in de Dancehall: I Am X heeft zo langzamerhand een abonnement op Dour, en gezien de populariteit van de combo in Wallonië is dat niet meer dan terecht. Ook vandaag leveren Chris Corner en co opnieuw de soundtrack bij een decadente party aan de vooravond van de apocalyps.
Zoals gewoonlijk is het plaatje weer perfect. Corner bestijgt het podium, uitgedost als een operettedictator met kepie en snor (denk Allan Cummings als Saturninus in Titus van Julie Taymor). Corner is er de man niet naar om het theatrale aspect te schuwen, en gaat opnieuw voluit voor het brede gebaar. Zo ook de muziek, die het wijdse van Depeche Mode nog altijd paart aan het beste van de hedendaagse electro, met als resultaat een woeste cocktail die de Dance Hall regelmatig tot een kookpunt brengt.
Van bij opener “Skin Vision” beuken en stampen de beats de tent in, terwijl Corner de ene pose na de andere aanneemt. Met “The Alternative” wordt er meteen een prijsbeest van jewelste losgelaten; een effectieve mix van meezingbare refreinen, gruizige gitaren en stampende beats. En over meekwelen gesproken: altijd heerlijk om te zien hoe een tent uit de bol kan gaan op dat sloganeske “Sex for a lifetime” uit “Negative Sex”.
Nauwelijks twee platen ver, voelt een concert van I Am X al aan als “all killer, no filler”: knaller na knaller wordt de menigte in gemikt, van het melodieuze “Spit It Out” tot het slepende “Mercy”. Klap op de vuurpijl is het massaal meegebrulde “Kiss + Swallow”, dat de set afsluit.
Een groep die zo populair is, moet gewoon bissen, zelfs al is het nog maar achten en moet Lieven Verstraeten Terzake nog inleiden. Het walsje “President” wiegt het publiek dan wel nog even gemoedelijk in slaap, het is een schijnmanoeuvre want met het toepasselijke “After Every Party I Die” krijgen we nog één stampertje ten uitgeleide. Overwinning met forfaitcijfers.
