Unfinished Business rondt in het Depot te Leuven de promotour van hun debuutalbum Open for Business af. Vijf rotgetalenteerde jazzmuzikanten die elkaar leerden kennen al zwervend door de gangen van het Antwerpse conservatorium, voegen alweer een nieuw hoofdstuk toe aan het grote Belgische jazzboek. En ook zij blazen ons moeiteloos weg. Jaja, België dat is chocolade, bier, files en ruziënde politici… maar mag aan dat lijstje ook stilaan ‘jazz’ worden toegevoegd?
Woensdagavond, het Depot in Leuven. We gingen even wat bekenden helpen in de zaal en vroeg naar huis. Een kleine setup in de knusse foyer met zijn jeugdhuissfeertje, dat zal wel niet al te lang duren. Vijf jochies betreden de tot podium gepromoveerde trede. Okee, nu we hier toch zijn, enkele nummertjes meepikken. En dan was het plots een dik uur later. Dat zegt genoeg, nee?
Die eerste ademstoot die door de trompet van Seba Colson wordt gejaagd, blijkt de aftrap van een likkebaardend spannende rit op een rollercoaster van jazz, rock en fusion. De vijf jonge wolven beheersen hun instrumenten perfect, al leidt dit ongebreideld jeugdig enthousiasme en talent zelden tot oeverloos gepingel. Elke pion kent zijn plek in het geheel, het gaat zelfs zo ver dat we ons soms afvragen welk instrument nu welke lijn speelt. Jeroen Reggers’ gitaar, Colsons trompet of Samuel Cooremans bas? We hebben er het raden naar. Denk: snijdende licks en riffs als bij Frank Zappa, Weather Report en Badbadnotgood. Okee, denk soms ook Shobaleader One, toch al iets meer richting een aanslag op onze mentale gezondheid, maar dit blijft gelukkig beperkt.
Ondanks het nog vrij bescheiden aantal nummers om uit te puren, horen we amper eenheidsworst. De hoofdnoot is zoals gezegd jazzrock en -fusion die een eind weg knalt op bijvoorbeeld “Ataktoi” en hun nieuwe single “Bananas”. Maar het kan ook anders. De mantra in “The Middle Way” klinkt als een haast spirituele meditatie, en het krioelende tropisch wespennest in – diepe ademteug – “Quatsch Kwatsj Cherry Nitro Chocolats Xxl” doet onze lichaamstemperatuur ver boven de koortslimiet stijgen. We hadden al Nordmann, Ventilateur, Echt!, BRZZVLL… en nu dus ook Unfinished Business.
We zijn er zeker van: deze bende past perfect in de punky en bottom-up attitude die de kleinere podia op jazzfestivals in Middelheim of Gent tegenwoordig uitstralen. Maar net zo compromisloos en genrevreemd hun muziek is, zien wij hen ook perfect een tent afbreken op eender welk ander zomerfestival. Wij laten alvast de hoed kwistig rondgaan om op te draaien voor de gemaakte kosten.
