Het eerste deel van IJzeltje combineert een van de eerste wapenfeiten van Eric Corbeyran met vroeg werk van publiekslieveling Riad Sattouf. Het resultaat is een licht gedateerde, maar verdienstelijke opstart van een nieuw drieluik.
Met IJzeltje diept uitgeverij Lauwert een vergeten historisch drieluik van Eric Corbeyran opnieuw op. Tussen 2000 en 2002 verschenen de drie delen aan het begin van Corbeyrans loopbaan als scenarist. In een wat curieuze mengeling van realisme en magie leren we in dit eerste deel zowel IJzeltje als François kennen. IJzeltje is een meisje dat van bij haar geboorte in afzondering opgroeit en alleen voor het aanleveren van voedsel een contact met de buitenwereld ervaart. Hiermee wil wetenschapper Bernard aantonen dat niets in de mens erfelijk is en alles via direct contact met de omgeving aangeleerd kan worden. Dit wrede experiment voert Bernard jarenlang uit, tot op een dag IJzeltje uit haar kamer ontsnapt en in de buitenwereld terecht komt. Parallel met IJzeltje leren we in dit eerste deel ook François kennen, een jongen met wonderlijke genezende krachten. In de streng gelovige gemeenschap waarin hij opgroeit worden François’ onverklaarbare krachten gezien als een teken van de duivel en wordt hij uitgestoten. Aan het einde van dit eerste deel ontmoeten IJzeltje en François elkaar, waarmee het eigenlijke verhaal van dit drieluik van het tweede album echt van start zal kunnen gaan. Lauwert houdt er het tempo in, want deel twee zal al in september verschijnen en het slot van het drieluik is voor oktober voorzien.
De stijl van dit album doet wat gedateerd aan. Zo valt bij de mengeling van realisme en magie de invloed van Makyo en diens reeks Grimlein Lederwant te ontdekken, wat in het vroege werk van Eric Corbeyran wel vaker gebeurde. Tekeningen en kleuren stammen ook uit een andere tijd, maar algemeen hoeft dat geen belemmering te zijn om van deze strip te genieten. Het is een buitenkans om een vroeg werk van veelschrijver Corbeyran nu toch nog te kunnen ontdekken in het Nederlands.
Ondanks de bekendheid van de scenarist, is het toch vooral de naam van de tekenaar die het meest opviel. Riad Sattouf is momenteel een van de bekendste en populairste stripmakers ter wereld. Zijn zesdelige reeks De Arabier van de Toekomst wordt wereldwijd vertaald en is mateloos populair. Ook Sattoufs andere reeksen zoals Les Cahiers d’Esther (vooralsnog onvertaald) verkopen goed. Sinds IJzeltje heeft Sattouf zich wel een volstrekt andere tekenstijl aangemeten. De semi-realistische tekeningen in IJzeltje hebben plaatsgemaakt voor een meer cartooneske stijl waarvoor Sattouf nu bekend staat. De periode waarin hij IJzeltje maakte, ontbreekt nu ook op al Sattoufs online oeuvre-overzichten. Het lijkt een reeks waaraan hij nu liever niet meer herinnerd wordt.
Desalniettemin is IJzeltje zeker een verdienstelijke strip. Met dit eerste deel maakte Eric Corbeyran ons alleszins heel benieuwd naar het vervolg en hoe de toekomst er voor IJzeltje en François zal uitzien.
