Nu maart zijn meest rauwe kant laat zien met de kille wind die recht door de ribbenkast giert, is het makkelijk de moed te verliezen. We snappen dat je al eens een middenvinger opsteekt richting donkergrijze hemel na een zoveelste wandelingetje dat aanvoelt als het doorstaan van een ice bucket challenge. Maar het kan ook anders. Plots, uit het niets, als het ontkiemen van die eerste gele krokus op je vensterbank, is daar het zeer te pruimen nummertje “Bossa Dolce” van Honey. Een mierzoet snoepje van Belgische makelij rond Antwerpse (jazz)muzikanten Lukas Somers, Gerben Brys en Olivier Penu, die eerder al collega’s waren bij onder meer Yong Yello en Ottla – zo blijkt na een nogal hachelijke internetzoektocht met die ongooglebare groepsnaam.
Hun poten staan dan wel in de Scheldegrond, hun sound is warmer dan dampend verse vanillepudding. We horen er het geluid in van afgekuiste souljazz, waarmee Khruangbin, Oscar Jerome of Parcels momenteel ook hoge ogen gooien. De zoete stroop stroomt létterlijk in de videoclip, een soort erotische versie van Lekker Thuis, opgenomen in Studio Orbit van Henri Ardui. Afwas? Da’s voor morgen.
Wat er ook van zij: heerlijk warme sound met verve gespeeld, daar mag je ons altijd voor wakker maken. Ook wanneer we net ingedommeld waren na een vorige mierzoete Bossa Dolce.
