Felix Kersten is een figuur in de marge van de Tweede Wereldoorlog. Tegelijk maakte hij achter de schermen een groot verschil. Recent verscheen een stripverhaal over zijn rol in de gebeurtenissen, als lijfarts en vertrouweling van Heinrich Himmler.
Felix Kersten is een intrigerende figuur uit de Tweede Wereldoorlog. Als lijfarts en vertrouweling van Heinrich Himmler, hoofd van de SS in nazi-Duitsland, was hij op de hoogte van heel wat plannen van de nazi’s en kon hij heel wat mensen aan de dood helpen ontsnappen. De geschiedenis gaat echter soms wat op de loop met figuren als Kersten. In welke mate hij een oprechte humanist was die zijn functie aangreep om het lot van anderen te verbeteren, dan wel een opportunist met een stevig rechtvaardigheidsgevoel, valt niet overal meer goed uit te maken. In het tweeluik Kersten. De Lijfarts van Himmler (dat in het Nederlands meteen als bundel uitgegeven wordt) kiest scenarist Patrice Perna voor de optimistische aanpak. In zijn verhaal is Kersten van bij aanvang onwillig tegenover Himmler, maar begrijpt hij al snel dat hij via zijn positie meer kan betekenen dan via een protest tegen zijn aanstelling als lijfarts van een topfiguur uit het nazi-regime. Wat volgt is een hallucinant kat-en-muisspel waarbij Kersten altijd het vertrouwen van Himmler weet te behouden, los van wat diens entourage ook van Kersten mag denken. Aan het einde van het verhaal werd het wat ons betreft zelfs een beetje ongeloofwaardig wanneer zowat iedereen Kersten verdenkt van dubbelspel, maar hij er toch in blijft lukken Himmler van zijn oprechtheid te overtuigen. Het contrast tussen beide kampen is in deze strip zodanig uitgesproken dat het verhaal aan geloofwaardigheid inboet.
Gelukkig verlegt Perna de focus van zijn verhaal ook naar de verwikkelingen na afloop van de oorlog. Dan komt Kersten in Zweden terecht, waar hij beschouwd wordt als een oorlogscrimineel. Enkele personen geloven wel in zijn verhaal en die gaan een strijd aan om het imago van Kersten te zuiveren en hem de erkenning te bezorgen die hij volgens hen verdient. Door het combineren van Kerstens oorlogsperiode met die tijd in Zweden benadrukt Perna de constante dubbele moraal waaronder Felix Kersten gebukt ging en tot aan het einde van zijn leven te lijden had.
Voor Patrice Perna is Kersten een eerste vertaling. Hij schreef tot nu toe vooral humoristische strips over bv. de Tour de France of voetballer Zlatan Ibrahimovic. Hij brengt op een subtiele manier de dubbele moraal van de tijd in zijn scenario. Zowel onder het nazi-regime als in de periode na de oorlog was het steeds beter niet het achterste van de tong te laten zien. Een heersend regime in een land kan bijzonder snel de waarden van wat juist en goed is, laten veranderen. Dat is nu nog niet anders.
Fabien Bedouel tekent in fijne lijnen realistische pagina’s zonder veel spektakel of bombast. Hij ondersteunt het scenario perfect door veel nadruk op de personages. Hij kan zeker nog groeien in het nuanceren van gelaatsuitdrukkingen en het componeren van beweging, maar toch is zijn werk in Kersten al overtuigend. Eerder vertaalde 12Bis al het tweeluik Een lange, bloedige nacht (in 2010 en 2011), maar Kersten is nu pas een volgende vertaling.
Zowel scenarist als tekenaar leveren vakkundig, maar weinig opvallend werk in dit album. Het is dan ook vooral door het thema dat Kersten een vertaling gekregen heeft. Het blijft immers zo dat lezers geïntrigeerd blijven door de periode van de Tweede Wereldoorlog. Alle verhalen over bekende en minder bekende figuren uit die tijd blijven het dan ook goed doen. Kersten is alleszins een mooie aanvulling op het bestaande aanbod en het brengt een minder gekende speler uit die donkere periode voor het voetlicht.
